هوش مصنوعی: تو مانند زلفی که به هم پیچیده است، مرا دیوانه کرده‌ای. به من بگو راست بگویی و برای خدا هم که شده، با ما به درستی رفتار کن.

هوش مصنوعی: زلف این معشوق به قدری فریبنده است که مانند دزدی برای گرفتن آن سیب زیبا و دلنشین است، و چه جای شگفتی است اگر آن خواب‌آور این‌گونه باشد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که به زیبایی‌اش توجه کند. او می‌گوید که اگرچه چهره‌اش زرد و گرفته است، ولی زیبایی معشوق را نباید نادیده بگیرد. شاعر به نوعی به معشوق می‌گوید که نباید از او دوری کند و با کج‌خلقی رفتار کند. در واقع، او به دنبال توجه و محبت معشوق است، حتی در شرایط پیچیده و دشوار خود.

هوش مصنوعی: سرو هر روز به خاطر تو سرش را پایین می‌آورد و در برابر زیبایی‌های تو خود را کوتاه می‌کند.

هوش مصنوعی: گفت امروز من حریف کسی نیستم و راست نمی‌گوید؛ زیرا در نظر کسی که واقعاً بصیرت دارد، هرگز نادرست جلوه نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگرچه مردم نمی‌توانند کجی و نادرستی را اصلاح کنند، اما این خوب است که آن خم ابرو بر چهره زیبا کج باشد.

هوش مصنوعی: آن زیبای پری‌چهره را نمی‌دانم چرا در پایان کار، به یک صوفی دلسوخته و عاشق باخت.