هوش مصنوعی: دل غمگین من دوباره در دام تو گرفتار شد، مانند پرنده‌های خوشبختی که به تیر نگاه تو صید شدند.

هوش مصنوعی: در بازار نعمت، وقتی که به نعمت‌ها نگاه می‌کنم، دل بیچاره‌ام مانند میل استاد، به شیر و شکر گرایش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی را در حالت برهنگی دیدم، هیچ‌گاه به‌طور واضح این موضوع را بیان نکردم. اما بعد از مدتی خبر این واقعه در تمام شهر پخش شد.

هوش مصنوعی: ما از آن‌جا که در تنگدستی هستیم، به خوشی‌های بزرگ دسترسی نداریم. دل ضعیف و دردمند ما به آرزوی چیزهای خوشمزه و لذیذ افتاده است.

هوش مصنوعی: نان و عسل، ای کسی که خوان را تزئین کرده‌ای، این یک سنت قدیمی است. چگونه است که این سنت در زمان تو به فراموشی سپرده شده است؟

هوش مصنوعی: شاید از آن خاک همه درختان سرو قد برافراشته شوند، به خاطر سایه زناج که در مسیر افتاده است.

هوش مصنوعی: ای کاسه کاچی، دست بردار از گرمی و داغ کردن، زیرا در دنیا هر کسی که به مشکل و سختی بیفتد، به سرعت به ما نیز آسیب خواهد رسید.

هوش مصنوعی: صوفی نمی‌تواند مانند بسحاق شاعر باشد، اما هر کسی که با رستم دستان برخورد کند، در واقع قدرت و شجاعت او را نمی‌تواند تحمل کند.