هوش مصنوعی: ای زیبایی تو باعث شرم ماه روشنی بخش شده و شوق تو جان بیچاره‌ام را تحت تأثیر خود قرار داده است.

هوش مصنوعی: ای دل، به یاد داشته باش که برنج را با شیر تهیه کنی، همانند اینکه آشپزی کنی تا ذهن و روح تو روشن و درخشان شود.

هوش مصنوعی: ای آسمان، این روشنایی که به ما می‌دهی، مانند نوری از خورشید است؛ پس به ما آن نان پخته‌ای را که انتظارش را داریم، نشان نده.

هوش مصنوعی: عطار بی‌خبر از عطر و بوی دل‌انگیز قلیه حبشی، آن را بر آتش می‌نهد تا عطرش بیشتر شود.

هوش مصنوعی: نگاه کن که حتی با اینکه بسیار باوقار و محترم است، اما با پرده‌ای از پیاز هم به اندازه حریر رفتار نمی‌کند.

هوش مصنوعی: با آن دل تیره به اشتباه اعتراف کرد که بوی سیر از مشک به گوش نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: ای دل، از محبت و بندگی قلیه برنجی سیر شو، حالا بیا و از محبت و ارادت خود، از پیر و استاد خود حمایت کن.

هوش مصنوعی: در دوران قدیم، شخصی که به تصوف و عرفان می‌پرداخت، برای خود دو نان تهیه کرد و با این نان‌ها زندگی‌اش را سامان بخشید. او قوت و sustenance خود را از نانی که از جو تهیه شده بود، تأمین کرد.