هوش مصنوعی: دردهای زیادی دارم، اما غم دوری از دوست بیشتر از همه مرا آزار می‌دهد. نمی‌دانم باید چه کار کنم، چون این آرزو و خواسته در من وجود دارد.

هوش مصنوعی: حالا که هوس یک غذای ترش به سرم زده است، ای آشپز، لطفاً به کمک من بیایید و این خواسته‌ام را برآورده کنید.

هوش مصنوعی: من از نان و خربزه می‌خورم، اما هم‌اینک در دل هیچ‌جا جایی برای یک نفس آرام ندارم.

هوش مصنوعی: در جلو من برنج پخش شده و رقیب من نیز در کنار من نشسته است. چه کنم که این مگس مزاحم من شده است؟

هوش مصنوعی: من به خاطر آرزوی نزدیک شدن به تو بیمار شده‌ام؛ حالا دیگر باید آب بنوشم و گوشت اسب برام کافی نیست.

هوش مصنوعی: اگر چه هیچ کس در دنیا به من کمک نکند، اما من با تمام قدرت از این وضعیت سخت برمی‌خیزم و توان خود را نشان می‌دهم.

هوش مصنوعی: دست من اکنون به هدف خود نمی‌رسد و نمی‌توانم از جایی که هستم خود را بیرون بکشم. نمی‌دانم چه کنم با این آرزو و خواسته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر هر روز به صوفی دوصد گرده نان هم بدهند، او هرگز نمی‌گوید که این برای من کافی است.