وفایی شوشتری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کو دختر رز، که تا دل و دین دهمش</p></div>
<div class="m2"><p>وین نقد روان به جای کابین دهمش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر چرخ به عقد من در آرد، او را</p></div>
<div class="m2"><p>از تاک هزار عقد پروین دهمش</p></div></div>

شمارهٔ ۲۷

کو دختر رز که تا دل و دین دهمش
وین نقد روان به جای کابین دهمش
گر چرخ به عقد من در آرد او را
از تاک هزار عقد پروین دهمش

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و ارادت خود به دختر رز سخن می‌گوید. او اعلام می‌کند که حاضر است تمام دل و دین خود را به او بدهد و حتی اگر لازم باشد درآمدهای خود را به عنوان مهریه او تقدیم کند. اگر چرخ تقدیر او را به عقد او درآورد، او از خوشحالی هزاران عقد دیگر را تقدیمش خواهد کرد. این شعر نشان‌دهنده‌ای از عشق عمیق و فداکاری است.

شمارهٔ ۲۵

شمارهٔ ۲۶

هوش مصنوعی: دختر زیبای گل، کجاست که من تمام دل و ایمانم را به او بدهم و این پول را به جای مهریه‌اش تقدیم کنم؟

کو دختر رز، که تا دل و دین دهمش

وین نقد روان به جای کابین دهمش

هوش مصنوعی: اگر دنیا و سرنوشت به من ملحق شود، من او را از هزار انگور پروین خواهم بخشید.

گر چرخ به عقد من در آرد، او را

از تاک هزار عقد پروین دهمش

شمارهٔ ۲۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده