وفایی شوشتری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از علم بود عمل «وفایی» منظور</p></div>
<div class="m2"><p>گر، بی عمل است جمله کبر است، و غرور</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>علمی که به پیش عالم بی عمل است</p></div>
<div class="m2"><p>مانند چراغ باشد اندر، کف کور</p></div></div>

شمارهٔ ۲۵

از علم بود عمل وفایی منظور
گر بی عمل است جمله کبر است و غرور
علمی که به پیش عالم بی عمل است
مانند چراغ باشد اندر کف کور

هوش مصنوعی: در این اشعار به اهمیت عمل در کنار علم اشاره شده است. گفته می‌شود که اگر کسی علم داشته باشد اما آن را به کار نبندد، مانند چراغی است که در دست کسی کور قرار دارد و هیچ فایده‌ای ندارد. علم بدون عمل، خود را به غرور و تکبر می‌کشاند. بنابراین، عمل وفادارانه به علم، ضروری است.

شمارهٔ ۲۳

شمارهٔ ۲۴

هوش مصنوعی: عمل و کار واقعی از دانش به دست می‌آید، و اگر تنها به علم بدون عمل تکیه کنید، همه چیز به خوداگاهی و تکبر می‌انجامد.

از علم بود عمل «وفایی» منظور

گر، بی عمل است جمله کبر است، و غرور

هوش مصنوعی: دانش و علمی که در دست فرد عالم اما بی‌عمل قرار دارد، همانند چراغی است که در دست کسی نابینا باشد. این یعنی دانشی که به کار گرفته نشود و عملی برای آن وجود نداشته باشد، هیچ سودی ندارد.

علمی که به پیش عالم بی عمل است

مانند چراغ باشد اندر، کف کور

شمارهٔ ۲۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده