گنجور

تاریم منیم

سیزلاییر احوالیما صوبحه قدر تاریم منیم
تکجه تاریم دیر قارا گونلرده غم‌خواریم منیم
چوخ‌وفالی دوست‌لاریم واردیر، یامان گون گلجه‌یین
تاردان اؤزگه قالماییر یار وفاداریم منیم
یئر توتوب غمخانه‌ده، قیلدیم فراموش عالمی
من تارین غمخواری اولدوم، تار غم‌خواریم منیم
گوزلریمه هر تبسم سانجیلیر نئشتر کیمی
کیپریگی خنجردی، آه، اول بی‌وفا یاریم منیم
آسمان آلدی کناریمدان آی اوزلو یاریمی
یاش توکر اولدوز کیمی بو چشم خون‌باریم منیم
ای بو غملی گونلومون تاب و توانی، سویله بیر
عهد و پیمانین نه اولدو، نولدو ایلغاریم منیم
شهریارم گرچی من سؤز مولکونون سلطانی‌یم
گؤز یاشیمدان باشقا یوخدور درِّ شهواریم منیم

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: همراهان گنجور

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

سیزلاییر احوالیما صوبحه قدر تاریم منیم
تکجه تاریم دیر قارا گونلرده غم‌خواریم منیم
تار من تا صبح به احوالم می‌نالد. تار من تنها غمخوار من در روزهای سیاه است.
چوخ‌وفالی دوست‌لاریم واردیر، یامان گون گلجه‌یین
تاردان اؤزگه قالماییر یار وفاداریم منیم
دوستان باوفا بسیار دارم. چون روز بد می‌رسد جز تارم کسی یار وفادار من نمی‌ماند.
یئر توتوب غمخانه‌ده، قیلدیم فراموش عالمی
من تارین غمخواری اولدوم، تار غم‌خواریم منیم
در غمخانه جا گرفته. عالم را فراموش کردم. من غمخوار تار شدم و تار غمخوار من شد.
گوزلریمه هر تبسم سانجیلیر نئشتر کیمی
کیپریگی خنجردی، آه، اول بی‌وفا یاریم منیم
هر لبخند مانند نیشتر به چشمانم نیش می‌زند. مژه‌‌اش خنجر است، آه آن یار بی‌وفای من.
آسمان آلدی کناریمدان آی اوزلو یاریمی
یاش توکر اولدوز کیمی بو چشم خون‌باریم منیم
آسمان یار مَهرویم را از کنارم گرفت. اشک مانند ستاره از چشم خونبارم می‌چکد.
ای بو غملی گونلومون تاب و توانی، سویله بیر
عهد و پیمانین نه اولدو، نولدو ایلغاریم منیم
ای تاب و توان این دل غمگینم یک بار بگو عهد و پیمانت چه شد؟ عهد و پیمانم چه شد؟
شهریارم گرچی من سؤز مولکونون سلطانی‌یم
گؤز یاشیمدان باشقا یوخدور درِّ شهواریم منیم
شهریار گرچه من سلطان مُلکِ سخنم جز اشکم مروارید غلتانی ندارم.

حاشیه ها

1402/01/13 03:04
حسین نامدار (حکیم)

با سلام و سپاس فراوان. گنجور توجه فرمایند که این شعر ترکی، ازخود  استاد شهریار نیست! بلکه ترجمه ای از غزل معروف فارسی شهریار (نالد به حال زار من امشب سه تار من، این مایه ی تسلی شبهای تار من) است که توسط خوانندگان متعددی در کشور آزربایجان (از جمله کونول خاسی اوا) به صورت آواز در قالب موسیقی مقامی خوانده شده و معروف شده است و بیت مقطع آن نیز با ذکر تخلص "شهریار" خوانده شده است. دقیقا به همین دلیل در بین عامه به اشتباه به عنوان شعر ترکی شهریار شناحته شده است. در حالی که در هیچ کتابی از شهربار چاپ نشده است. زبان آن ناسازگار با زبان شعری شهریار دراشعار ترکی است و نزد اهل ادب و شعرشناسان قابل تمیز است. لذا شایسته است که گنجور این شعر را از لیست شعرهای ترکی استاد شهریار حذف کند، و به آوردن اصل فارسی آن بسنده کند. بی گمان روح شهریار نیز از این اصلاح شاد خواهد شد. سپاسگزارم.