اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۳۱

شمارهٔ ۳۲

بیا که فال جنون کرده ایم جنگ تو را
به نرخ گوهر دل می خریم سنگ تو را
نشان راست چرا از دلم نمی پرسی
که برده است به چشم نشان خدنگ تو را

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر دعوت می‌کند که به عشق و جنون خود بپردازد و از طرفی به صراحت می‌گوید که برای عشق واقعی‌اش، ارزش و قیمت دلش را به خاطر سنگدلی محبوب می‌فروشد. او همچنین به محبوبش اشاره می‌کند که چرا از دل او نمی‌پرسد، در حالی که قلبش به عشق او تسخیر شده و دلیلی دارد که به خاطرش دچار این حال و روز شده است.

شمارهٔ ۳۰

شمارهٔ ۳۱

هوش مصنوعی: بیا که ما دیوانه‌وار به عشق تو افتاده‌ایم، و برای جنگیدن با تو، عشق و دل‌باختگی‌امان را با ارزش‌ترین چیزها عوض می‌کنیم.

بیا که فال جنون کرده ایم جنگ تو را

به نرخ گوهر دل می خریم سنگ تو را

هوش مصنوعی: چرا از من نمی‌پرسی که چرا دل من به تو علاقه‌مند شده است؟ چشم سلاح تو به قلبم نفوذ کرده و مرا اسیر کرده است.

نشان راست چرا از دلم نمی پرسی

که برده است به چشم نشان خدنگ تو را

شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده