گنجور

شمارهٔ ۱۷

دلیل بادیه دیوانگی بس است مرا
همین نشانه فرزانگی بس است مرا
ز خویشتن به دیار جنون گریزانم
که آشنایی بیگانگی بس است مرا
کجاست غم که کشد رخت من به کوی جنون
به عقل نسبت همخانگی بس است مرا

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دلیل بادیه دیوانگی بس است مرا
همین نشانه فرزانگی بس است مرا
هوش مصنوعی: من را برای شناختن فرزانگی، همین نشانه‌ی دیوانگی در بیابان کافی است.
ز خویشتن به دیار جنون گریزانم
که آشنایی بیگانگی بس است مرا
هوش مصنوعی: من از خودم به دنیای جنون فرار می‌کنم، چون آشنایی با حس بیگانگی برایم کافی است.
کجاست غم که کشد رخت من به کوی جنون
به عقل نسبت همخانگی بس است مرا
هوش مصنوعی: غم کجاست که من را به دنیای جنون بکشد؟ برای من همین‌که عقل را شریک زندگی خود بدانم، کافی است.