هوش مصنوعی: آنچه ما را به حیرت و سردرگمی می‌کشاند، همیشه در روز و شب وجود دارد. آیا این عواطف و احساسات ما هرگز از تاثیرات و وسوسه‌های خود خجالت می‌کشند؟

هوش مصنوعی: عکس او مانند یک کودک با آینه بازی می‌کند و وقتی که آرام می‌گیرد، در دل و چشم ما روز و شب تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: آسمان همیشه در حال چرخش و تغییر است و هیچ‌گاه به حال آرامش نمی‌رسد. این ناپایداری و گذر زمان باعث می‌شود که عمر ما به هدر برود و روزها و شب‌ها از زندگی‌مان کاسته شود.

هوش مصنوعی: در زیر آسمان، خوب و بد هیچ تفاوتی ندارند، مثل این که در عمق دریا، روز و شب به یک حالت هستند.

هوش مصنوعی: نور و تاریکی، همانند پرده‌هایی هستند که فضای صبح را می‌پوشانند. انسان بینا می‌بیند که چگونه روز و شب، هرچند متفاوت، در یک جریان واحد وجود دارند و شکاف بین آن دو در واقع یک توهم است.