شمارهٔ ۸۰
لی معاللّه حدیث خواجهٔ ماست
آنکه عالم به نور خود آراست
گفت وقتی مرا شود حاصل
که شوم تا به حضرتش واصل
نه نبی نه ملک بود یارش
فهم فرما لطیف اسراش
خانه چون گشت خالی از اغیار
لیس فی الدار غیره دیار
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
لی معاللّه حدیث خواجهٔ ماست
آنکه عالم به نور خود آراست
هوش مصنوعی: این بیت اشاره به کسی دارد که با نور الهی خود را تزئین کرده و از علم و دانش بالایی برخوردار است. در واقع، این فرد به قدری با خداوند ارتباط دارد که کلام او خود نمایانگر حقیقت و معرفت است.
گفت وقتی مرا شود حاصل
که شوم تا به حضرتش واصل
هوش مصنوعی: او گفت زمانی به خواستهام میرسم که بتوانم به او نزدیك شوم و به او برسم.
نه نبی نه ملک بود یارش
فهم فرما لطیف اسراش
هوش مصنوعی: خدایی که یار اوست نه پیامبر است و نه فرشته، بلکه درک و فهم لطیف او فراتر از هر چیزی است.
خانه چون گشت خالی از اغیار
لیس فی الدار غیره دیار
هوش مصنوعی: وقتی خانه پر از غریبهها شد، دیگر هیچ چیزی جز خود آنجا باقی نماند.