هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به وجود یک نقطه در دایره‌ای وجود دارد و نویسنده با اشاره به حرف "میم" از شنونده می‌خواهد که معنی آن را از حرف "جیم" جویا شود. در واقع، این کار نشان‌دهندهٔ ارتباط عمیق و پنهان میان دو مفهوم است که می‌توان با دقت و کنجکاوی آن را کشف کرد.

هوش مصنوعی: دوست عزیزم، آیا می‌توانی بگویی که بدون تو چه چیزی برای من باقی می‌ماند؟ من به وجود تو نیاز دارم و محبت تو برایم اهمیت زیادی دارد.

هوش مصنوعی: آگاهان به حقایق، اسرار یکدیگر را می‌دانند و آنچه را که عارفان به طور عمیق و با درک معنوی بیان کرده‌اند، با دقت و توجه بخوانید.

هوش مصنوعی: حرکت سایه به خاطر تابش آفتاب بود و من به تو گفتم که جهان به شکل واضح و بدون هیچ پوششی مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: وجود او باعث می‌شود سایه‌ای وجود داشته باشد و اگر او نباشد، سایه نیز وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: وحدت به اصل وجود برمی‌گردد و کثرت به ویژگی‌ها و صفات آن. برای درک واقعی وحدت و کثرت، باید به جهان و پدیده‌های آن بنگریم.

هوش مصنوعی: اگر دو نفر رو به روی هم می‌نشینند و در حال گفت‌وگو هستند، باید با صداقت و راست‌گویی حرف بزنند. و اگر تنها یک نفر است، باید صادقانه احساسات خود را بیان کند، به ویژه اگر عاشق است.

هوش مصنوعی: خداوند بر همه موجودات شاهد است و جان من طعم شیرین شهادت را چشیده است.

هوش مصنوعی: علامت‌های پنهان و آشکار را بشناس و بدان که از آن، هم یگانگی و هم کثرت وجود دارد.

هوش مصنوعی: غیب و ناپیدا را با باطن آشنا کن و شهادت و ظاهر را در نظر بگیر. ابتدا به نقطه شروع توجه کن و سپس به پایان ماجرا.

هوش مصنوعی: وضعیت کنونی و زمان‌های گذشته و آینده، همگی در یک نقطه‌ی مشترک به نام حال قرار دارند.

هوش مصنوعی: اگر شرایط کنونی وجود نداشت، بی‌تردید گذشته و آینده به گونه‌ای دیگر بودند، ای خردمند.

هوش مصنوعی: از نشانه‌های ظاهری و ظریف چیزی بیش از دو حالت مشاهده می‌شود، اما در واقعیت آنچه هست، بیشتر از این دو حالت نیست.

هوش مصنوعی: اگر خط خیالی وجود نداشت، هیچ‌گاه نمی‌توانستی یک حقیقت را در این دنیا نشان دهی.

هوش مصنوعی: من از یادداشت ابدی، اسرار آغاز را می‌خوانم و تا ابد، آوای آغاز را می‌نوازم.