هوش مصنوعی: در واقع، وجود اسم اعظم به وضوح نشان‌دهنده‌ی حقیقتی است که در آن، این اسم خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: بی‌تعین یعنی بدون مشخصات، نه نشانی دارد و نه نامی. همچنین نه می‌ای وجود دارد و نه جامی. معنای این جمله به نوعی به عدم اینکه چیزی به طور مشخص تعریف شود اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که درک عمیق و یکی شدن دانش، به عنوان نشانه‌ای از حقیقت مطرح شده است و در این راستا، حکمت به عنوان وسیله‌ای برای شناخت این حقیقت مورد توجه قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: اصل هر چیزی مشخص و واضح است، در حالی که جزئیات و ویژگی‌های دیگر آن نسبت به اصل اهمیت کمتری دارند. بنابراین، باید به آن اصل توجه کنیم و در تمام جوانب به خوبی آن را مشاهده کنیم.

هوش مصنوعی: آن ویژگی که آغازگر و منبع اصلی است، حقیقتی است که به عنوان منبع و مکان امن شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: تمامی اشیاء سایه‌هایی از او هستند و همه‌ی تجلیاتش بی‌تعین و نامشخص‌اند.

هوش مصنوعی: هر ویژگی و مشخصه‌ای که داریم، از یک نقطه یا اصل مشخص ناشی می‌شود و در نهایت همه این ویژگی‌ها به آن اصل واحد مربوط هستند.

هوش مصنوعی: تعیین و مشخصه‌ٔ آن همچون خم شراب در حال فوران است و از تمام جام‌های تعین، باده را می‌نوشد.

هوش مصنوعی: تزکیه نفس و پاکی درونی برتر از تمامی صفات و نام‌هاست که از وجود او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: من عالم وجود را به عنوان یک پل میان عالم‌های مختلف می‌دانم و برایم روشن است که این پل از عمق و ناشناخته‌های بی‌نهایت سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: درهٔ بیضا هم نشانه‌ای از این دریا است و در حقیقت، حضرت یکتای بی‌همتا نماد و نمایانگر این دریا به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: تمام موجودات از عقل کلی به وجود آمده‌اند و همه جزها و کل‌ها از سرچشمه‌ای واحد و معنادار شکل گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: از این پس، جهان مثالی به طور کامل وجود دارد و این نظر برای عالمان واقعی قابل قبول است.

هوش مصنوعی: در آن زمان، هرچه وجود دارد شهادت می‌دهد، چه کسی که در حال مستی است و چه کسی که همچون یک رند با ذوق و حال است.

هوش مصنوعی: ما به شراب و باده‌ای که ساقی به ما می‌دهد، می‌گوییم و می‌نوشیم، اما از باقی‌مانده آن و حقیقتش، آگاه و باخبر هستیم.