شاه نعمت‌الله ولیقطعهٔ شمارهٔ ۱۲۶
گر زانکه ز اهل اعتباری
بگذر ز رموز اعتباری
گیرم که حباب را بیابی
جز آب بگو دگر چه داری
مستانه بیا و باده می نوش
ای یار عزیز در خماری
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر زانکه ز اهل اعتباری
بگذر ز رموز اعتباری
هوش مصنوعی: اگر از افرادی که فقط به ظواهر و مسائل سطحی توجه دارند، عبور کنی، به اسرار و حقایق عمیق‌تر دسترسی خواهی یافت.
گیرم که حباب را بیابی
جز آب بگو دگر چه داری
هوش مصنوعی: فرض کن که فقط حبابی بیابی و هیچ آبی در کار نباشد، پس بگو چه چیز دیگری داری؟
مستانه بیا و باده می نوش
ای یار عزیز در خماری
هوش مصنوعی: ای عزیز، با حالتی شاداب و سرمست به میخانه بیا و باده بنوش، حتی اگر در حال نشئگی هستی.