هوش مصنوعی: به میخانه خواهم رفت و شب را در آنجا خواهیم گذراند و در کنار کسانی که دل در گرو عشق دارند، معتکف می‌شوم.

هوش مصنوعی: به خرابه‌های نابودی می‌روم و زندگی‌ام را با خود می‌برم تا از هویتم دست بکشم و بی‌نام و نشانی باقی بمانم.

هوش مصنوعی: هرچند در میخانه به دست پیر مسند نشستم و سال‌ها پیر شدم، اما همچنان آرزوی جوانی و نعمت‌های آن را از دست نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر به چشم من فقط خیال او نباشد، هیچ چیز دیگری را نمی‌توانم ببینم و هر چیزی را که ببینم، به خاطر او نگران خواهم شد.

هوش مصنوعی: هر جا که شیشه‌ای از شراب وجود داشت، آن را به دست آوردم و انگار که می‌خواهم در میان جمع رندان و اهل بزم، معروف و مشهور شوم.

هوش مصنوعی: ما در این دریا همچون موج‌هایی هستیم که به وجود آمده‌ایم. برای یک لحظه هم‌نشین من شو، زیرا به زودی ناپدید خواهم شد.

هوش مصنوعی: نعمت خدا مانند رویایی است که در خواب می‌بینی، و اگر چنین نباشد، من در این هفته به آن حالت خواهم رسید.