هوش مصنوعی: ما از نظر مقام و ثروت همانند پادشاهانیم، ولی در عین حال درویش و خالی از تعلقات دنیایی هستیم. همچنین درک و آگاهی ما مانند عاقلان است، و در عین حال نسبت به خویش و دیگران بی‌تفاوت و آزادیم.

هوش مصنوعی: در جمع عاشقان، ما کمتر از دیگرانیم، ولی این کمبود ما در نظر آن دنیا، به خاطر وجود خود ماست که بیشتر از دیگران است.

هوش مصنوعی: اگر کسی دارای ثروت و نعمت باشد، چه خوب است که آن ثروت را به صورت زیبا و دلنشین به نمایش بگذارد. اما من به این راضی نیستم، زیرا فقر و سادگی درویشی که ما داریم، برایم ارزشمندتر از آن ثروت و زیبایی است.

هوش مصنوعی: من غلام و بنده‌ی سلطان هستم و عشق او برایم همچون دارویی است تا آلامم را heal کند. در نهایت امیدوارم با دلریشی و محبت من، سلطان به من رحم کند و توجه بیشتری به من داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر به چهره زیبا و معصوم سید نگاه کردی، بدان که این یک نشانه از جایگاه اوست. پس به عمق معنا و ویژگی‌های او توجه کن و درک کن که چرا ما اینقدر به او احترام می‌گذاریم و به او پیشی می‌گیریم.