هوش مصنوعی: عشق و محبت، وظیفه‌ای است که در آن دل درگیر می‌شود و این عادت به عاشقی، نشان‌دهنده‌ی پایداری و دوام آن عشق است.

هوش مصنوعی: ما بنده‌ایم که فرمان می‌پذیریم و این مقام بلند ما به خاطر همین بندگی و اطاعت است.

هوش مصنوعی: ما همچون زلف او، سر و پا در هم فرو ریخته‌ایم و این سرافرازی و افتادگی به همین وضعیت ما مربوط است.

هوش مصنوعی: جانم را فدای کسی کردم و سرم را به نشانه احترام پایین آوردم، چون در برابر بی‌عملی و بی‌توجهی چیزی جز شرمندگی نیست.

هوش مصنوعی: اگر مرا در حال ناراحتی ببینی، نگران نباش؛ زیرا این غم ناشی از عشق است و در واقع نشانه‌ای از خوشبختی است.

هوش مصنوعی: ما همچون افرادی در حال مرگ به خاطر دردهای درونیمان هستیم، در حالی که درمان این دردها در دل ما نهفته است. ما به خاطر عشق کشته شده‌ایم، اما در عین حال، همین عشق خود زندگی ماست.

هوش مصنوعی: اگر سید (شخصی محترم و با مقام) از عشقش جان را ببخشد، این کار برای او خوب و شایسته است؛ چرا که عاشقان به طور طبیعی باید بخشنده و دل‌رحم باشند.