غزل شمارهٔ ۲۱۲
دنیی دون بی وفا هیچست
شه دنیا و هم گدا هیچست
دُردی درد او خوری حیفست
زانکه آن درد و این دوا هیچست
شک ندارم که در همه عالم
به جز از حضرت خدا هیچست
نقش غیری خیال اگر بندی
آن خیالت به نزد ما هیچست
رو مجرد شو و خوشی می باش
کدخدای در سرا هیچست
سرمهٔ چشم ماست خاک درش
غیر از این سرمهٔ توتیا هیچست
بی ریا یار نعمت الله شو
رو رها کن ریا ، ریا هیچست
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دنیی دون بی وفا هیچست
شه دنیا و هم گدا هیچست
هوش مصنوعی: این دنیا و مادیاتش بیثبات و ناچیز هستند، هم شاه و هم گدا، در نهایت هیچکدام ارزش واقعی ندارند.
دُردی درد او خوری حیفست
زانکه آن درد و این دوا هیچست
هوش مصنوعی: اگر دلی دردی را احساس کنی، حیف است که دردی را تجربه کنی، زیرا آن درد و درمانی که برای آن وجود دارد، هیچکدام اهمیت ندارند.
شک ندارم که در همه عالم
به جز از حضرت خدا هیچست
هوش مصنوعی: من مطمئنم که در کل جهان، جز خداوند هیچ چیز دیگری وجود ندارد.
نقش غیری خیال اگر بندی
آن خیالت به نزد ما هیچست
هوش مصنوعی: اگر خیال دیگری را به تصویر بکشی، برای ما هیچ اهمیتی ندارد.
رو مجرد شو و خوشی می باش
کدخدای در سرا هیچست
هوش مصنوعی: از دنیا و مادیات جدا شو و خوشحال باش، زیرا بزرگان و قدرتمندان در حقیقت در زندگی بهاندازهی تو نیستند.
سرمهٔ چشم ماست خاک درش
غیر از این سرمهٔ توتیا هیچست
هوش مصنوعی: خاک درب خانهٔ تو برای ما مانند سرمهٔ چشمانمان ارزش دارد و هیچ چیز دیگری به این اندازه ارزشمند نیست.
بی ریا یار نعمت الله شو
رو رها کن ریا ، ریا هیچست
هوش مصنوعی: دوست حقیقی را بیریا و بدون تظاهر انتخاب کن و از تظاهر و ساختگی بودن دوری کن، زیرا تظاهر هیچ ارزشی ندارد.

شاه نعمتالله ولی