گنجور

غزل شمارهٔ ۱۷۶

هرکجا پیریست طفل پیر ماست
این چنین پیری در این عالم کراست
جملهٔ ارواح جزئیات او است
بلکه او در کل عالم پادشاست
در صفات و ذات او دیدم عیان
حضرت او مظهر لطف خداست
نقطهٔ بابل الف بل خود الف
روح اعظم سید هر دو سراست
ای که می پرسی که این اوصاف کیست
شمه ای از خلق و خوی مصطفی است
عین او بحر است و ما امواج او
تا نپنداری که او از ما جداست
من شدم فانی ز خود باقی بُود
بر سر دار فنا دار بقاست
کی بیابد لذت از جان عزیز
هر کرا با او به جانش پادشاست
نعمت الله او به عالم می دهد
نعمت الله نعمت بی منتهاست

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هرکجا پیریست طفل پیر ماست
این چنین پیری در این عالم کراست
هوش مصنوعی: هرجا که کسی پیر شده و رفتارهای او به سن و سالش می‌خورد، آنجا ما هم مانند آن پیر، کودکانه و بی‌تجربه‌ای هستیم. این‌گونه پیر شدن و رفتار کردن در دنیا نادر است.
جملهٔ ارواح جزئیات او است
بلکه او در کل عالم پادشاست
هوش مصنوعی: تمام روح‌ها تجلیاتی از او هستند، اما او در کل جهان، سلطنت می‌کند.
در صفات و ذات او دیدم عیان
حضرت او مظهر لطف خداست
هوش مصنوعی: در ویژگی‌ها و ماهیت او، به وضوح مشاهده کردم که آن بزرگوار نشانه‌ای از رحمت پروردگار است.
نقطهٔ بابل الف بل خود الف
روح اعظم سید هر دو سراست
هوش مصنوعی: در اینجا به معنای این بیت اشاره می‌شود که نقطه‌ی بابل، نمایانگر اصل و ریشه‌ای است که از آن جا آغاز می‌شود و این اصل به معنا و جوهره‌ی روح بزرگ و سید دو جهان مربوط می‌شود. به عبارتی، درخشش و وجود روحانی این نقطه به تعالی و مقام عالی مرتبط است که در دو جهان مادی و معنوی جریان دارد.
ای که می پرسی که این اوصاف کیست
شمه ای از خلق و خوی مصطفی است
هوش مصنوعی: ای کسی که می‌پرسی این ویژگی‌ها متعلق به چه کسی است، بدان که این نشانه‌ها بخشی از شخصیت و اخلاق پیامبر (مصطفی) است.
عین او بحر است و ما امواج او
تا نپنداری که او از ما جداست
هوش مصنوعی: عین مانند دریا است و ما مانند امواج آن، تا این‌که فکر نکنی او از ما جداست.
من شدم فانی ز خود باقی بُود
بر سر دار فنا دار بقاست
هوش مصنوعی: من از خودم رهایی یافتم و حالا در حالتی هستم که حتی در لحظهٔ فنا، جاودانگی وجود دارد.
کی بیابد لذت از جان عزیز
هر کرا با او به جانش پادشاست
هوش مصنوعی: کسی که در زندگی خود محبوبی عزیز دارد، چگونه می‌تواند از جان خود لذت ببرد، وقتی که آن محبوب برای او مانند پادشاهی است که با جانش پیوند خورده است؟
نعمت الله او به عالم می دهد
نعمت الله نعمت بی منتهاست
هوش مصنوعی: خداوند به انسان‌ها نعمت‌هایی می‌دهد که بسیار زیاد و بی‌پایان هستند.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۷۶ به خوانش سید جابر موسوی صالحی