هوش مصنوعی: روح ما در این دریا آرام گرفته و دوست وفادار ما در کنار ما زندگی و شادی می‌کند.

هوش مصنوعی: دل از هر دو جهان جدا شده و به دروازه‌ی یکتا و بی‌همتای خداوند رسیده است.

هوش مصنوعی: در مکان‌های خوش‌گذرانی، وقتی ما را دید، با خوشحالی به جمع ما پیوست و در آنجا ماند.

هوش مصنوعی: وقتی سر دار یعنی نماد فنا و زوال را به دوش می‌کشد، به معنای زوال و مرگ نزدیک شده و در عین حال بر سر دار قرار می‌گیرد و از پا می‌افتد. در واقع، این وضعیت نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ای است که بین زندگی و مرگ وجود دارد.

هوش مصنوعی: ما و ساقی با هم به خوبی نشسته‌ایم و بودن با افراد دانا برای ما لذت‌بخش است.

هوش مصنوعی: زاهد که معمولاً از دنیا و ظواهر آن دوری می‌کرد و در حالت مستی و سرخوشی قرار گرفت، به عشق و شگفتی غرق شد و به حالت جدیدی در زندگی دست یافت.

هوش مصنوعی: سرور ما برای مردم همچون نوری است که بر چشمان بینا می‌تابد و همین باعث می‌شود که در دل‌ها و دیده‌ها جای بگیرد.