گنجور

دوبیتی شمارهٔ ۱۴۳

بنده آخر کجا خدا گردد
ور خدائیست چون خدا گردد
بنده هرگز خدا شود نشود
لیکن از خویشتن فنا گردد

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بنده آخر کجا خدا گردد
ور خدائیست چون خدا گردد
هوش مصنوعی: انسان نمی‌تواند به مقام خدایی برسد و اگر بخواهد خود را مانند خداوند جلوه دهد، در حقیقت به ذات خداوند نخواهد رسید.
بنده هرگز خدا شود نشود
لیکن از خویشتن فنا گردد
هوش مصنوعی: انسان هرگز نمی‌تواند به مقام خدایی برسد، اما می‌تواند خود را از ego و خودشانسی رها کرده و به سمت فناء در ذات الهی حرکت کند.