هوش مصنوعی: خوشا به حال منزلی که ماه و ستاره در آن درخشش دارند، و خوشا به حال کشوری که در آن پادشاهی فرزانه و برجسته حکومت می‌کند.

هوش مصنوعی: من با وضع و چهره‌ای خشمگین از او روبرو شدم و این فکر به سرم زد که اگر کسی این‌چنین باشد، دیگر برای مردم کجا و چه جایگاهی باقی می‌ماند؟

هوش مصنوعی: از سختی‌ها و لذت‌های زندگی، دل خود را آشفته نکن، خوشحالی نکن، زیرا که روند دنیا همیشه ثابت نیست و گاهی خوب و گاهی بد خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی که غم او به سراغم آمد، به سمت نبودن و عدم رفتم؛ بر من آوارگی خوش است، چون همراهی با چنین کسی را دارم.

هوش مصنوعی: او با خنده گفت: ای پادشاه، روزی تیغی بر سر تو می‌زنم، نگران نباش از این حکومت، که ناگهان چنین چیزی ممکن است اتفاق بیفتد.