هوش مصنوعی: آن کسی که به دلیل داشتن شک و تردید به خداوند، از جمع اهل ایمان کنار می‌رود و از دین جدا می‌شود، به عذاب جهنم دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: شاگرد حسن از همان ابتدا در مسیر نادرستی قرار گرفت و به نزاع و جدل پرداخت.

هوش مصنوعی: هر یک از صحابه که باقی مانده بود، با او به خیلی صحبت و گفتگو پرداخت.

هوش مصنوعی: در نهایت، به دلیل توافق همگان، او را از جمع خود بیرون کردند و به نادانی و بی‌خبری دعوتش کردند.

هوش مصنوعی: چون ابن عمر داستان اهمیت و قدر را از او شنید، فردی که بی‌دین و کافر بود، او را بی‌اعتبار خواند.

هوش مصنوعی: ابن حارث، جابر انس، عقبه، مالک و عامر نیز در این جمع هستند.

هوش مصنوعی: این گروه به قدری اذیت و آزار دیدند که همه به یکدیگر پیوستند و بر این مسئله تأکید کردند که آنها مورد ظلم قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که واصل بن عطا به شهرت رسید، هیچ سودی برای او نداشت که مرتکب خطا شد.

هوش مصنوعی: در نهایت، صاحب تفسیر در مباحث حق، به بی‌مورد سخن گفتن مشغول است.

هوش مصنوعی: او با بی‌ادبی می‌گوید که درباره‌ی صفات خداوند سؤال نکنید.

هوش مصنوعی: ناسزاگویی و انتقاد بی‌پایه در کنار کلام خدا قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: کسی که بدون قواعد و اصول به شنیدن موسیقی و سماع می‌پردازد، دینش از درون و به صورت انتزاعی به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: بنگر به فرد نادانی که به خاطر تقابل با او، دیگران هم به کفر گرایش پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: در درون خود به یک حقیقت خاص دست یافته‌ای که اهل دین و مذهب از آن بی‌خبرند و نمی‌دانند.

هوش مصنوعی: قواعد زبان، دستور زبان و معنا شناسی از ویژگی‌های خاص اوست که به ایمان او وابسته است.

هوش مصنوعی: مقداری مانند یک سگ دیوانه است در جستجو و درگیری با خود و دیگران.

هوش مصنوعی: اگر انسانی بر سگی بگذرد، به دنبال آن سگ چه فرقی می‌کند؛ چون از آن سگ هم بچه‌اش به دنیا می‌آید.

هوش مصنوعی: من او را محکوم نمی‌کنم، اما از صحبت‌هایش به دیگران هشدار می‌دهم.

هوش مصنوعی: من در پی سخنان او هستم و به همین خاطر برای یافتن آنها تلاش می‌کنم، حتی اگر لازم باشد هفت بار از آب و خاک بگذرم.

هوش مصنوعی: علم او مثل آب نیست که مفید و زندگی‌بخش باشد، بلکه مانند ادرار است که چیزی را نمی‌سازد و تنها باعث رنج می‌شود. کلام او نیز مشخص می‌کند که هیچ نیرویی برای تغییر در او وجود ندارد.