هوش مصنوعی: کی می‌تواند نگاه کند به رحمت چشمان زیبای تو؟ نرگس هم نمی‌تواند در نظر به گل‌ها برسد.

هوش مصنوعی: دل مثل یک شاهد کور است که نمی‌تواند به درستی ببیند. اگر چشمانت را با نگاهی فریبنده به سمت خود بکشانی، می‌توانی درد و زخم را به دیگران نشان دهی.

هوش مصنوعی: ای محتشم، من در خوبی و زیبایی احساس فقر می‌کنم زیرا عاشق توام. در قوانین عشق، برای کسی که بی‌پول است، حقوقی وجود دارد که برای ثروتمندان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو بر زمین تاریک بیفتد، مانند آفتابی خواهد بود که ذراتی را در هوا روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: زیبایی‌ات به اوج خود رسیده و دل من را به طرز ماهرانه‌ای اسیر کرده است. عشق تو به قدری قوی است که ما را از دست خود در آورد.

هوش مصنوعی: عشق با گام‌های بلند خود در دل جا گرفت و به آرامی فضای خوشحالی را برای غم تنگ کرد.

هوش مصنوعی: مدت زیادی تلاش کردم تا در مقام خدمت، چیزی شایسته و ارزشمند برای بارگاه خداوند تهیه کنم.

هوش مصنوعی: دل مانند درختی است که میوه‌های باارزشی می‌دهد، اما درویش بی‌نوا هیچ چیز دیگری جز این میوه‌های دل‌انگیز ندارد.

هوش مصنوعی: در آشنایی تو، من از خودم جدا شدم و به صورت بیگانه‌ای به تو نگاه نکن. دیگر به این آشنا ارتباطی نداشته باش.

هوش مصنوعی: با شدت خشم تو، پایم در تو ماند و در سرزمین تو ساکن شدم، در حالی که لطف تو دستانم را گرفت و من به وفا رسیدم.

هوش مصنوعی: اگر فرمان خدا به تو برسد و شمشیر به سرت بیفتد، باید همچون مردان واقعی تسلیم شوی و گردن خود را به قضا و قدر بسپاری.

هوش مصنوعی: از این صبر و تحمل دیگر فاصله نگیر، زیرا شور و شوقم و صبرم از حد گذشت، دوست من.