هوش مصنوعی: از میان تمام دلبران شهر، تو تنها کسی هستی که دلپذیری. از بین همه، تو تنها گزینه‌ای هستی که نمی‌توانم از تو فرار کنم و ناچار به تو وابسته‌ام.

هوش مصنوعی: سخن دیگران ممکن است بلافاصله به زبان بیاید، اما آنچه در درون تو وجود دارد، همواره به فکر و اندیشه‌ات مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: نیکان از دل بیرون آمده‌اند و اکنون مانند شاه در این خانه تو هستی.

هوش مصنوعی: اگرچه این افراد زیادی هستند و به نظر می‌رسد که قدرتی دارند، اما در واقع تو هستی که بر آنها فرمانروایی می‌کنی و آنها زیر دست تو به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: تمام داستان‌ها و حکایت‌ها حکایت از تو دارند، پس چرا برایت توضیح بدهم؟ تو خود تمامی معانی و مفاهیم را در خود جمع کرده‌ای.

هوش مصنوعی: به نام حسن تو، ما برای شعر خود مانند زر خالص، ارزشی ایجاد کردیم که تو سلطان این صندلی باشی.

هوش مصنوعی: این زیبایی را که مانند خورشید است، می‌توان گفت من آفتابم و تو فقط ذره‌ای کوچک و حقیر در برابر من هستی.

هوش مصنوعی: زمین به دور تو می‌چرخد مانند آسمان، و در این فضا، ماه کامل همگی به خاطر چهره‌ی گرد و زیبای توست.

هوش مصنوعی: اگر بر آسمان چراغی درخشان باشد، تو همان نورانی‌تری که آن چراغ را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: لب‌های تو از زیبایی و جذابیت چنان شگفت‌انگیز است که گویی آب و شرابی ناب در آن ترکیب شده‌اند. مانند جویبار بهشتی که انگبین و شیر را با هم دارد.

هوش مصنوعی: پس از بسیاری از کلمات ستایش که در وصف تو گفته شده، این نکته روشن است که خود تو بهتر از همه آن معانی را درک می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر من درباره رقیب بی‌نوا و کم‌مایه‌ات بگویم که تو تنها برای آسیب زدن به او و به خاطر چهره‌ی عبوس و ترش‌رویت آمدی، به او حق می‌دهم.

هوش مصنوعی: عشق تو در دل من گنجینه‌ای گرانبهاست. دیگران آزادند، اما من در اسارت عشق تو هستم.

هوش مصنوعی: به خاطر جوانان و به جهت نیازی که امروزه وجود دارد، حال که سعدی از دنیا رفته، تو باید سخن بگویی، زیرا در این مکان خاص، تو تنها کسی هستی که به سن و سال رسیده‌تری.

هوش مصنوعی: ای پادشاه با عظمت، ای که هر لحظه جلوه‌گر هستی، بدان که در زیر آسمان نخستین، تویی که بر همه چیز تسلط داری و الهام‌بخش هستی.