هوش مصنوعی: آن معشوقی که چهره‌اش مانند گل بود، بدون حضور او، دل همچون آینه‌ای کدر و زنگ‌زده داشت.

هوش مصنوعی: هلال ابروی او که در تار موی سیاهش مانند ماه کامل می‌درخشد.

هوش مصنوعی: او یک نگاه به من انداخت و با جادوی چشمانش مرا از خودم جدا کرد؛ این جذبیت چشمانش چه فریبنده بود.

هوش مصنوعی: دوست محبوب مانند نگینی بر دل من نشسته است، اما او نامی بزرگ و شناخته شده دارد و از ما خجالت می‌کشد.

هوش مصنوعی: دل من رفت و غم در خانه‌ام زیاد شد، چرا که او در دل کوچک من جا داشت.

هوش مصنوعی: کسی که بدون دردسر و غم زندگی کند، مثل مرده‌ای است که به دور از هر گونه احساس و رنگارنگی، همانند یک جسد در مرکز زمین است.

هوش مصنوعی: من از دست او ضربه‌ای خوردم مثل چنگ، هرچند او را بر زانویم مانند چنگ می‌دیدم.

هوش مصنوعی: دستگاه نوا به خاطر عشق او به صدا درآمد و سرودی دلنشین ساخت.

هوش مصنوعی: روز و شب مانند دیگی در حال جوشیدن، صدای ناله‌ای از خود برمی‌آورد. آب خام که بر روی سنگ حرکت می‌کند، نیز صدای خاصی دارد.

هوش مصنوعی: سیف فرغانی با صلح و آرامش پیش رفت، هرچند که او در دست خود شمشیر جنگ را داشت.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اندازه‌ی اسد و خرچنگ از نور خورشید بهره‌مند نشده است.