هوش مصنوعی: از افراد عالم و درویش و همچنین از مردم عادی و دشمنی‌های آن‌ها بگذر و خود را به آن‌ها گرفتار نکن.

هوش مصنوعی: وقتی که تو از دستورات مذهبی فاصله بگیری، به ضعف، ریاکاری، و تکبر دچار می‌شوی.

هوش مصنوعی: هر سخنی که موجب تقویت و رشد تو شود، از آن حرمت بگذار و از بی‌خود صحبت کردن و حرافی دوری کن.

هوش مصنوعی: تو با شجاعت خود را به هلاکت رساندی، زیرا با نادانی و بی‌توجهی، دچار دردسر شدی.

هوش مصنوعی: هر کسی که از فرد دیوانه درمانی بگیرد، به سرعت تمام جهان را در یک کوه به دست خواهد آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دور و بر خود توجه کرده، می‌بیند که تذکرهایی که به او داده می‌شود مشابه کارهایی است که در حال انجام است. به نوعی، او به مشکلات و نکات مثبت و منفی خود آگاه می‌شود و این موضوع از چیزهای ساده و روزمره نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر واعظ و حافظ دین نباشند، دیگر وارث پیامبر مؤمن نخواهد بود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که او بگوید، فقط باعث خنده می‌شود و هیچ‌کس از کارهای او چیزی نمی‌گیرد یا بهره‌ای نمی‌برد.

هوش مصنوعی: مردی که در سوگ نشسته، از سخنانش مشخص است که بی‌غم و آرامش سال‌ها و ماه‌ها را سپری کرده است.

هوش مصنوعی: او در کوچه‌ی کلام حضور ندارد؛ نه چیزی گفته و نه چهره‌ای از سخن دیده است.

هوش مصنوعی: مبادا که تو را آزار بیشتری برساند، آیا از کاهش شأن خود خجالت نمی‌کشی؟

هوش مصنوعی: من هرگز امامی را ندیدم که بر منبر مانند تلی از کوه بر سر انسان باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف یک حالت و احساس در مورد چشم‌ها و برخی اشیاء اشاره دارد. بیانگر این است که چشم‌ها چگونه می‌توانند به امور خاصی توجه کنند و درک عمیق‌تری از دنیا داشته باشند. در واقع، این تصویرسازی می‌تواند حس های متفاوتی را منتقل کند و به نوعی به ارتباط بین احساسات و نگاه انسانی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: پشت او مانند پشت خرس است و رویش همچون پوست بوریای مورد استفاده در آشپزخانه به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: تو که در نادانی و حماقت به حدی هستی که از گاو احمق‌تر و از donkey بی‌فایده‌تر هستی.