بخش ۳۲ - در حق پارسایان گوید
آن کسانی که راه دین رفتند
چهره از تنگ خلق بنهفتند
واسطهٔ عقد سنّیان بودند
نه حروری نه مرجیان بودند
پخته از حسرت طلب گلشان
سوخته ز آتش وفا دلشان
هرچه اندر جهان پریشان بود
لاجرم زیر حکم ایشان بود
چون به سنّت بُدند یازنده
عالمی بود زان گُره زنده
کرده از بهر جذب فایدهشان
شهپرِ جبرئیل مایدهشان
همه بردند کام دولت راند
همه رفتند و نام ازیشان ماند
بخش ۳۱ - اندر صفت مرائی و قرّاء و سالوس گوید: خلق را زیر گنبد دوّاربخش ۳۳ - در صفت جاهجویان و زر طلبان و درویشان صورت گوید: وین گروهی که نو رسیدستند
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن کسانی که راه دین رفتند
چهره از تنگ خلق بنهفتند
هوش مصنوعی: افرادی که به راه دین و ایمان گام برداشتند، از دشواریها و قضاوتهای مردم فاصله گرفتند و خود را از دید آنها پنهان کردند.
واسطهٔ عقد سنّیان بودند
نه حروری نه مرجیان بودند
هوش مصنوعی: عقد سنّیان، که همان پیوند عقلایی و عاطفی است، به وسیله واسطهها برقرار شده و افرادی مانند حروری و مرجیان در آن نقشی ندارند. این بیان میگوید که عشق و ارتباطات انسانی بر پایههای محکمتری بنا شده است و از تأثیرات حاشیهای دور است.
پخته از حسرت طلب گلشان
سوخته ز آتش وفا دلشان
هوش مصنوعی: آنها که به دلخواه خود نتوانستهاند به عشق خود برسند، اکنون با حسرت و دلتنگی، قلبشان از آتش وفا سوزانده میشود.
هرچه اندر جهان پریشان بود
لاجرم زیر حکم ایشان بود
هوش مصنوعی: هر چیزی که در دنیا بینظم و پریشان به نظر میرسد، در واقع تحت تأثیر و کنترل آنهاست.
چون به سنّت بُدند یازنده
عالمی بود زان گُره زنده
هوش مصنوعی: زمانی که به سنت درآیند، جهانی برای آنها زنده میشود و از آن گره، زندگی به وجود میآید.
کرده از بهر جذب فایدهشان
شهپرِ جبرئیل مایدهشان
هوش مصنوعی: برای بهرهمندی از خوبیها و جذابیتهایشان، همچون بالهای جبرئیل به سوی آنها میروم.
همه بردند کام دولت راند
همه رفتند و نام ازیشان ماند
هوش مصنوعی: همه به موفقیت و آرزوهای خود رسیدند، اما پس از آنکه رفتند، تنها نامی از آنها باقی ماند.