هوش مصنوعی: دل را با تحمل زحمت و نگرانی نیرومند کن، جز اینکه شادی‌بخش است و تسلیم را می‌آورد.

هوش مصنوعی: زمانی که از رنج و سختی‌ها در امان خواهی بود که لحظاتی را با نوشیدن باده‌ای خالص و لذت‌بخش سپری کنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که شراب دین را نچشیده‌ای، حالتی از مستی نداری، اما وقتی آن را نوشیدی، از هر نوع بلای دیگر رهایی می‌یابی.

هوش مصنوعی: آن شادی‌ای که اولیا (خدا) به وجود می‌آورند، در محل شفای دل‌ها و روح‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: خورشید اینجا همچون گل است، برگرد؛ زیرا کسی که بر آن نشسته باشد، رنگش زرد خواهد شد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که از زحمت و مشکلات نمی‌گریزی، نمی‌توانی به زیبایی و شکوه دست یابی.

هوش مصنوعی: وقتی که به کسی که در سختی و تنگنا قرار دارد، آموزش داده شود، در نهایت ممکن است جانش به خطر بیفتد.

هوش مصنوعی: تنها نان و لباس سفید در این خانه فایده‌ای ندارد مگر اینکه دل سیاه باشد.

هوش مصنوعی: دل از تو سخت گرفته و دلم همراه با تو، لذت شادی و خوشی را از خاطر می‌برد.

هوش مصنوعی: به خود نبال بر زیبایی ظاهری که در واقع، ذات و رفتار نیکوست که انسان را می‌سازد.

هوش مصنوعی: بدی و ناپسندی زیبا و خوشایند نیست، زیبایی در نیکی و رفتار خوش نه در لباس و ظاهری فریبنده است.

هوش مصنوعی: تنها جسم و جان انسان با خوراک دنیوی سیر نمی‌شوند و غذای واقعی انسان از نان روحانی و معنوی تامین می‌شود.

هوش مصنوعی: افرادی که unaware هستند و از زندگی لذت می‌برند، به خاطر بی‌خیالی خود نسبت به مشکلات و دردهای وجودشان، به راحتی نادیده می‌گیرند که چه چیزهایی در زندگی واقعا اهمیت دارند.

هوش مصنوعی: هر دلی که غم و اندوهی در آن باشد، دیگر دل نیست؛ بلکه مثل خانه‌ای است پر از اشک و درد.

هوش مصنوعی: هیچ مردی نیست که دور خودش بچرخد، بلکه مردی که راهی برای نجات خود پیدا کند.

هوش مصنوعی: تا کی در گوشه خانه بمانم؟ از این خانه بی‌مزه خارج شده و به دشت و بیابان بروم؟

هوش مصنوعی: من همیشه در خدمت مردان برجسته هستم و جانم را فدای آنها می‌کنم.