هوش مصنوعی: عقل و دانش همچون چشمی هستند که راه را روشن می‌کنند، و هدایت و رهبری نیز از همین نور ناشی می‌شود. هر یک از این دو کیفیت به نوعی به دیگری وابسته است و از هم فاصله‌ای ندارند.

هوش مصنوعی: این که آدمی در دام شهوت و خشم گرفتار شود، مانند این است که چشمش فاقد نور است و نور هم بدون چشم نمی‌تواند دیده شود. در حقیقت، در چنین حالتی هر دو چیز، یعنی بینایی و نور، از کار می‌افتند و انسان به بیراهه می‌رود.

هوش مصنوعی: نور بدون چشم مانند شاخی است که بدون برگ است، و چشم بدون نور مشابه جسمی است که سر ندارد.

هوش مصنوعی: این فروتنی ظاهری، نقابی است برای فریب، و آن غرور و خودبزرگ‌بینی، به اندازه ابلیس است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که برخی افراد از جایگاه و موقعیت خود استفاده می‌کنند تا چیزهایی به دست بیاورند، در حالی که دیگران با تلاش و مهارت خود می‌توانند به نتایج خوبی برسند. به عبارت دیگر، برخی افراد به خاطر مقام و موقعیتشان به راحتی چیزهایی به دست می‌آورند، در حالی که دیگران باید با اراده و استعداد خود تلاش کنند.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی جز دین، عقل، جان و درک مردم وجود ندارد و این‌ها در دو چشم و چراغ مستترند.

هوش مصنوعی: زمانی که دل تو از فکر و حواشی خالی شده است، هر چیزی که جز جدال باشد، می‌تواند تو را به خنده بیاندازد.

هوش مصنوعی: زمانی که خرد به هر دلی می‌رسد، از دل آن شخص سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به مقاصد خوب در این دنیا، در ابتدا شور و اشتیاق زیادی وجود دارد و در پایان، نتیجه‌اش به آرامش و سکوت منتهی می‌شود.

هوش مصنوعی: امید و کامیابی در دستان انسانی است که به عنوان قهرمان و نگین، مورد احترام و اعتبار قرار دارد.

هوش مصنوعی: عقل فقط به عدل و بخشش می‌پردازد، پس کسانی که در مقام قدرت هستند نمی‌توانند ظلم کنند.

هوش مصنوعی: زمانی که عقل انسان به شهوات و خواسته‌های نفسانی آزاد شود، مانند زاغی می‌شود که به دنبال هوس و آرزوها پرواز می‌کند و در این مسیر، دچار مشکلات و خطرات می‌شود.

هوش مصنوعی: رفیق یا یار خود را که کنترل بیشتری بر زندگی‌اش دارد، شایسته می‌داند. او با درایت و هوشمندی، مسیر زندگی خود را هدایت می‌کند و از روی آگاهی و علم، به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: چهره‌ای که در روزهای ناگوار زیبا نبود، وقتی که خرد و دانایی در آن وجود نداشت، هیچ آرایشگری نمی‌تواند به زیبایی درآورد.

هوش مصنوعی: انسانی که ذات و نهاد خوبی ندارد، هرچقدر هم که موقعیت و مقام بالا داشته باشد، به زودی شایستگی خود را از دست می‌دهد. مانند این است که یک سنگ بی‌ارزش هرگز نمی‌تواند به جواهر ارزشمندی تبدیل شود.

هوش مصنوعی: به کسی که با فکر و عقل خود رفتار می‌کند، نباید روز خوب و شادی را به روز بد و ناخوشایند تبدیل کند.

هوش مصنوعی: با اندیشه‌ای صحیح و عقلانی زندگی کن و از خواهش‌ها و تمایلات نفسانی دوری کن، زیرا این تمایلات می‌توانند باعث شوند که واقعیت‌ها را به شکل‌های مختلف و نادرستی ببینیم.

هوش مصنوعی: دنیای بی‌تجربه فساد و نابسامانی به همراه دارد، اما تجربیات ما به دست آوردن عقل و دانایی را به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: عقل و خرد باید برای محبت و احساسات باشد و در نهایت، زندگی انسان باید بر اساس همین محبت سرانجام یابد.

هوش مصنوعی: خرد برای خیر و نیکوکاری است، زیرا که سرشت او به همین شکل آفریده شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به اصول و اعتقادات دینی پایبند باشد، نباید بیهوده یا به زبان بد صحبت کند. صحبت‌های ناپسند نشانه‌ای از شخصیت پایین و نادانی است.

هوش مصنوعی: عقل همچون پادشاهی است که از قراردادها و تعهدات خود محافظت می‌کند و در این نقش، همواره مراقب و هوشیار است.

هوش مصنوعی: عقل را نمی‌توان به هیچ وجه ستایش کرد، جز اینکه خود او را ستایش کرد و به او ارج نهاد.

هوش مصنوعی: دنیا و زندگی مادی را رها کن تا بتوانی زیبایی و حقیقت دائمی را درک کنی.

هوش مصنوعی: کسی که به درک و فهم عمیق دست یافته باشد، می‌تواند واقعیت‌های جهان را همان‌طور که هستند، ببیند و درک کند.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به نعمت، دل خود را به محبت آویزان کن و خاک را بر سر گل بپاش.

هوش مصنوعی: ای خداوند بزرگ و بی‌نظیر، مرا به راهی هدایت کن که به سرزمین عقل و خرد برسم.

هوش مصنوعی: وقتی سخن عقل به کمال رسید، علم در دنیا به نظم و ترتیب درآمد.