هوش مصنوعی: وقتی زبان به سخن گشودید و از قرآن چیزی نگفتید، چه کسی می‌تواند طعم و لذت آن را بچشد؟

هوش مصنوعی: از درِ جسم و بدن به سوی روح و جان بیا و به تماشای زیبایی‌های آیات قرآن بپرداز.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو هستی، آنچه که بوده، هست و خواهد بود، خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: همه چیز در دنیا، چه در داخل و چه در خارج، به خواست و اراده خداوند به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: حکم‌هایی که از آن صادر شده، همه به نوعی تو را تحت تأثیر قرار می‌دهند و نتیجه‌اش بر تو آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: به تو ویژگی‌های خدا را خواهند گفت و داستانی راست و درست درباره‌اش برایت خواهند سرود.

هوش مصنوعی: وقتی شنونده به سخن گوش می‌دهد، روحش به قدری تحت تأثیر قرار می‌گیرد که پوستش به لرزه درمی‌آید.

هوش مصنوعی: این جمله اشاره دارد به اینکه وقتی با نیت خالص و از روی صدق و اخلاص چیزی را بخوانی، تأثیر آن به چشمانت نمایان می‌شود و حس واقعی آن را درک می‌کنی. در واقع، با خواندن سوره‌ای که به توحید و خلوص اشاره دارد، می‌توانی عمق معنای آن را در وجود خود حس کنی.

هوش مصنوعی: صورت او شبیه به سرو بلند و زیباست و نظم کلامش به مانند بنفشه‌ی لطیف و خوشبو است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی درباره نصب و رفع (مشکلات) از استاد خرد بپرسی، مثل عرش و کرسی است. این بدان معناست که مثل ساختارهای بزرگ و مهمی که در آسمان و زمین وجود دارند، حل و فصل مسائل نیز به دانش و بینش عمیق نیاز دارد.

هوش مصنوعی: او با اظهارات و تصمیماتش از طریق قدمت ثبت شده و راز حرکت قلم، در حال حرکت و تلاش است.

هوش مصنوعی: گفتارها مانند پر و بالی هستند که روح را سیر می‌کنند و نور، نقطه‌های زیبایی است که همچون خال‌های مشک روی چهره حوریان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: به این شیوه به چهره او نگاه کن، که وقتی او را می‌خوانی، راز چهره‌اش برایت آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که الف (که در اینجا نماد دانش و آگاهی است) باید در درون فکر و اندیشه انسان جای بگیرد و سپس تلاش و کوشش (نماد تا) باید به عنوان پایه و زیرساخت کار قرار گیرد. به عبارتی، ابتدا باید دانایی را در دل و ذهن خود نهادینه کنیم و سپس با تلاش و کوشش، آن را عملی سازیم.

هوش مصنوعی: انسان ممکن است به خوبی ظاهری و زیبایی‌های ظاهری ارزش بیشتری نسبت به جان و عقل خود بدهد و در این راه حتی به تباهی و بدی‌ها تن بدهد.

هوش مصنوعی: زیرا در مسیر محبت و شدت احساس، دیگر هیچ چیز ارزش یا رنگی ندارد.

هوش مصنوعی: شهوت انسان را آزمایش می‌کند و پس از آن، مانند زر که در کوره تصفیه می‌شود، خالص و ارزشمند می‌گردد.

هوش مصنوعی: سپس دوباره گیاهی می‌کارد تا در آن نیرنگ و عصبانیت را به خطر بیندازد.

هوش مصنوعی: پس وقتی که آرامش به خود می‌گیرد، کم‌کم به سمت او می‌آید تا تاج را بر سرش بگذارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که عقل و دین دارد، همچون تاجی بر سر خود دارد که نشان‌دهنده‌ی مقام و ارزش اوست.

هوش مصنوعی: اگر سخنی که از تو بیرون آمده، به خاطر آلودگی یا ناپاکی‌اش از ارزش و زیبایی برخوردار باشد، در نهایت فایده‌ای ندارد و بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: باد اگرچه دلنشین و خوشایند است، اما لحظه‌گذراست و دوام ندارد.