بیت
«خنک آنکس که نقش خویش بشست //نه کس او را نه او کسی را جست»
توجه ما را به مقام انقطاع از مقامات عرفانی جلب میکند که تبتل، مأخوذ از آیه «...و تَبَتَّل اِلَیْهِ تبتیلاً»
است. این واژه مصدر باب تَفعُّل و از مادّه ب ت ل به معنای قطع کردن، جدا کردن و ممتاز ساختن است. احتمالاً اصل این واژه سُریانی، و به معنای خود را وقف خدا کردن به شیوه رهبانی است. و اینکه در عرفان تبتّل به عنوان اصطلاح کمتر به کار رفته و اغلب، معنای آن یا برخی مراتب آن با عناوین دیگری از قبیل «مقام انقطاع » یا «اخلاص » آمده است ومقام هفدهم «إخلاص» است. همه شب نماز کنند و همه روز روزه دارند، چون نفس ایشان در طاعت نیاید و طاعت بینند، پنجاه ساله طاعت به یکی شربت آب بفروشند و به سگی یا به کسی دهند، آنگه گویند: ای نفس! دانستی که آنچه تو کردی، خدای را نشاید؟

خنک آنکس که نقش خویش بشست
نه کس او را نه او کسی را جست
این بیت برای این عنوان که به کدام مقام عرفانی اشاره دارد در آزمون دکتری 98 رشته زبان و ادبیات فارسی آمده است .