هوش مصنوعی: ای نگاره‌های زیبا و دلربا، همچون حوریان بهشتی که در باغ‌ها پرسه می‌زنند، با دل سنگی من به نوازش‌هایی نفسانی و دلپذیر بپردازید، شما که به قدس و نیایش و زیبایی چهره‌تان می‌بالید.

هوش مصنوعی: عزیزان زیبای جهان مانند ستاره‌ای در آسمان درخشیدند و با لبخندی دلربا، دل‌های عاشقان را تسکین می‌دهند؛ چهره‌ای دارند که به روشنی خورشید می‌درخشد و دل‌ها را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: شادی و سرزندگی و فعالیت و چابکی، جوانمردی و بی‌پروایی و ناپاکی با ظرافت و زیبایی و جذابیتی دلنشین همراه است.

هوش مصنوعی: من به خاطر چشم تو همواره در جستجوی نرگس هستم و در هیچ مجلسی ندیدم که در غم تو همراهی داشته باشم جز نسیم صبحگاهی.

هوش مصنوعی: ای معشوقه‌ی شیرین من! از آنچه بر من می‌گذرد غمگین هستی، در حالی که دل تو از حال و روز من بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: وقتی که بدون آن چهره، مانند لاله اشک بریزم و مانند شبنم به شدت غمگین شوم، پر از نوحه و ناله می‌شوم، و جهان از ماه تا ماه دیگر در این حال من خواهد بود.

هوش مصنوعی: گاهی چهره خود را آرایش می‌کنی و گاهی موهای خود را می‌آراستی، به قدری زیبایی و حسن تو شگفت‌انگیز است که مانند زیبایی لشکر شاهان به نظر می‌رسد.