شمارهٔ ۳۷۳
آن جام لبالب کن و بردار مرا ده
اندک تو خور ای ساقی و بسیار مرا ده
هرکس که نیاید به خرابات و کند کبر
او را بر خود بار مده بار مرا ده
مسجد به تو بخشیدم میخانه مرا بخش
تسبیح ترا دادم و زنار مرا ده
ای آنکه سر رندی و قلاشی داری
پس مرد منی دست دگر بار مرا ده
ای زاهد ابدال چو کردار برد می
سردی مکن آن بادهٔ کردار مرا ده
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن جام لبالب کن و بردار مرا ده
اندک تو خور ای ساقی و بسیار مرا ده
هوش مصنوعی: آن لیوان پر از نوشیدنی را پر کن و به من بده. کمی از آن را به من بده، اما نوشیدنی فراوانی به من ببخش.
هرکس که نیاید به خرابات و کند کبر
او را بر خود بار مده بار مرا ده
هوش مصنوعی: هرکسی که به میخانه نیاید و از خود بزرگ بینی کند، بار سنگینی بر دوش خود بگذارد، اما من را با بار خود همراه کن.
مسجد به تو بخشیدم میخانه مرا بخش
تسبیح ترا دادم و زنار مرا ده
هوش مصنوعی: من مسجد را به تو تقدیم میکنم، میخانهام را هم به من ببخش. تسبیح تو را به تو میدهم و زنجیرم را به من بده.
ای آنکه سر رندی و قلاشی داری
پس مرد منی دست دگر بار مرا ده
هوش مصنوعی: ای کسی که در فریبندگی و زیرکی مهارت داری، پس تو مرد منی؛ یک بار دیگر دست مرا بگیر.
ای زاهد ابدال چو کردار برد می
سردی مکن آن بادهٔ کردار مرا ده
هوش مصنوعی: ای زاهد، وقتی که کردار و رفتار تو مانند دل سرد است، نگذار که این سردی بر تو حاکم شود و بادهٔ رفتارت را به من بده.

سنایی