هوش مصنوعی: در دوران جوانی، تمام تلاش و انرژی‌ام را صرف عشق و محبوبی کردم که در دل من همچنان جایی دارد و همیشه در خیال من حاضر است.

هوش مصنوعی: از شوق لب‌های شیرین معشوق، اشک‌های من مانند شکر آب می‌شود.

هوش مصنوعی: زندگی من به آرامی و به تدریج از دست می‌رود و این در حالی است که محبوبم وعده‌های زیادی به من داده بود.

هوش مصنوعی: آنگاه ای مردم، فریاد و فغان! از شادی دیدن و سخن گفتن معشوق.

هوش مصنوعی: چشمان جذاب و نازنین محبوبم به شدت قلب مرا می‌رباید و در عالم خواب و بی‌خبری فرومی‌برد.

هوش مصنوعی: آه از آن سنبل خوشبو که به رنگ مشکی بر روی چهره گلنار محبوب من شکفته است.

هوش مصنوعی: شب‌ها به شدت گریه می‌کنم و تا سپیده‌دم، به عشق محبوبم در و دیوار را می‌بوسم.

هوش مصنوعی: من همچون مجنونی هستم که در عشق لیلی در حال دویدن است و با تمام وجود به دنبال نشانه‌هایی از محبوبم می‌گردم.

هوش مصنوعی: اگر به ستاره بگویی رازهای محبوب را، آنچنان برای من بیچاره خواهد گرید.

هوش مصنوعی: من در این شهر هستم، اما مانند بیگانگان در غم و ناراحتی محبوبم به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: اما تا زمانی که زنده‌ام، من بیچاره آرامش سر دردساز محبوبم را ندارم.