هوش مصنوعی: ای دل lonely من در کوی تو، از آنجا که پاسبانان ترفندهای خود را به کار می‌گیرند، چه تدبیری می‌توانم بیندیشم تا شاید بتوانم لحظه‌ای با تو باشم؟

هوش مصنوعی: اگر من به سمت تو بروم و بر آب و آتش بگذرم، ترس من از خصومت توست، چرا که دنیا برای من مانند قفس می‌شود.

هوش مصنوعی: در پی او گشتم روز و شب، پنهانی پایم را می‌بوسد این دنیا اگر به تو دسترسی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: عشق تو باعث شده که من مانند قارون در مشکلات و دردها غرق شوم. تو لیلی من هستی و من مجنون تو. به خاطر عشق تو، دل به تو بسته‌ام و در آرزوهای تو غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: شبی که ما به طور مخفیانه با هم باشیم و حالتی شاد و صمیمی از زندگی اجتماعی داشته باشیم، در یک لباس مشترک به سر ببریم، نگهبان چه جایی می‌تواند ما را پیدا کند؟

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی همیشه مثل این را با خود ببینی، من از سرنوشت می‌بینم که در کنار تو هستم؛ خوشی و وصالت را در جلو و جدایی را در پشت سر.

هوش مصنوعی: هرگاه در کنار تو باشم، هرگز تو را از دست نخواهم داد. تو را همانند جان و دل خودم می‌دانم و این تنها آرزوی من نیست.