هوش مصنوعی: معشوق من تجسدی از کمال است و هیچ چیز دیگری نمی‌تواند بر زیبایی او بیفزاید. چهره‌اش نماد واقعی زیبایی است و چیزی فراتر از آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در خیابان‌هایی که یاد او هست، برای هر مردی که آنجا می‌رود، فقط بار غم و اندوه وجود دارد و هیچ چیز دیگری نیست.

هوش مصنوعی: در مسیر او، در جستجوی هدفی از او، هم به خود او می‌رسیم که این کار غیرممکن و محال است.

هوش مصنوعی: هر خوبی که از دوست بخواهی، تنها یک بوسه از او کافی و مجاز است.

هوش مصنوعی: چند بار باید بپرسی که دین تو چیست؟ دین من امروز فقط یک سؤال است و هیچ چیز بیشتر.

هوش مصنوعی: نزدیک تو همیشه خوش‌شانسی و موفقیت وجود دارد، اما برای من خوش‌شانسی تنها از بین رفته و چیزی نمانده است.

هوش مصنوعی: زمانی که یاد او را می‌کنم، احساسی پیدا می‌کنم که دین من در آن لحظه تنها به همین حال وابسته است و بس.

هوش مصنوعی: من همان پرده هستم و زمانی که از پشت این پرده بیرون بیایم، تنها وصال و ارتباط با معشوق وجود دارد.