هوش مصنوعی: این افراد نادان که بدون دلیل با من دشمنی می‌کنند، بسیار پرحرف و زیاد از خود راضی هستند و بی‌مورد به خود می‌بالند.

هوش مصنوعی: در جنگ و نبرد، وقتی مردی در شرایط قوانین شرع و دین قرار می‌گیرد، مانند کسی که نه به مردان تعلق دارد و نه به زنان، بی‌هویت می‌شود.

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به بی‌اساس بودن بعضی از حرف‌ها و ادعاها اشاره دارد. مانند یک طرح یا نقشی که شناسنامه و هویتی ندارد، این معانی در واقعیت نیز وجود ندارند و فقط در نگاه افراد عامی به شکلی واضح به نظر می‌رسند. به عبارتی، چیزهایی که شاید ظاهراً معتبر و ملموس به نظر برسند، در حقیقت خالی از عمق و معنا هستند.

هوش مصنوعی: کافران اگرچه از بیرون ظاهری زیبا و جذاب دارند، اما درون آنها پر از کثافت و آلودگی است، مانند گوری که از درون بوی بد می‌دهد.

هوش مصنوعی: در عمق دوزخ نه جن هست و نه انسان، آنها در چاهی از وحشت گرفتارند و نه یوسف هستند و نه بیژن.

هوش مصنوعی: افرادی که ممکن است به خاطر ظاهر یا رفتارشان در نظر دیگران مهم به نظر برسند، در واقع به ارزش واقعی خود دست نیافته‌اند. حتی اگر با شخصیات‌های بزرگ و معروف در ارتباط باشند یا به ظاهر در جایگاه‌های بلندی قرار داشته باشند، این موقعیت‌ها نشان‌دهنده‌ی شایستگی واقعی آن‌ها نیست.

هوش مصنوعی: دل من از زبان یکرنگ و صمیمی است، مانند آخرت که بی‌نفاق و صاف است، اما در دنیا آدم‌ها با ظواهر و رنگ‌ها متفاوت و متنوع هستند.

هوش مصنوعی: دندانه‌های کلید در دعواها، همانند زبان قفل، گاه از بیان معنای خود ناتوان می‌مانند.

هوش مصنوعی: آنها بی‌سر هستند، مانند گریبان‌هایی که همیشه به خاطر طمع، به پای خسیسان سجده می‌کنند و به دامن آنها وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: آنها ادعای بزرگی می‌کنند، اما اگر خوب نگاه کنی، می‌بینی که در حقیقت، افرادی بی‌ارزش و مانند گدایان در مزرعه هستند.

هوش مصنوعی: امروز من به مانند کشاورزی هستم که دارای عقل و جان است و دیگران هر کسی که باشند، مانند برداشت‌کننده‌هایی هستند که محصول من را جمع‌آوری می‌کنند.

هوش مصنوعی: فرزند شعر من همه هستند و به نظر می‌رسد که دشمن شعر من نیز همه مردم نیستند؛ بلکه انگار همگی مانند آهن ریم (آهن بی‌ارزش) هستند.

هوش مصنوعی: گاهی بر سر مائده‌ای که به من ارزانی شده، دچار غارت می‌شوم و گاهی هم وزن بیهوده‌ای که دارم را می‌شکنند.

هوش مصنوعی: در نتیجه‌ی خشم و حسادت، دشمنان حالم و روحیه‌ام را تحت تأثیر قرار داده‌اند و از غم و دردشان، به وضوح روشنایی و شادی را در زندگی‌ام مشاهده می‌کنند.

هوش مصنوعی: روز بسیار روشنی است، ولی افرادی که تحت تأثیر آن قرار دارند، در واقع از نور آن بی‌خبرند، چرا که همه در دل خود دچار تنگنا و محدودیت هستند.

هوش مصنوعی: اگر من خود را به این مردم نزدیک کنم، ممکن است که آنها به نزد روح و عقل، ناممکن باشند.

هوش مصنوعی: مردم به من نسبت‌های ناروایی می‌دهند و منظورشان از این کار، فخر فروشی و خودبینیشان است، درست مانند شخصی که در حین کار، با دقت و وسواس به سوراخ‌های مواد می‌نگرد.

هوش مصنوعی: همه دانشمندان و اهل فضل که نگران من هستند، بهانه‌ای دارند؛ حتی اگر همه آن‌ها دشمن من باشند.

هوش مصنوعی: من مانند قرص آفتاب هستم و روزی‌دِهی در نجوم وجود دارد که آن‌ها نیز قرص‌هایی دارند، اما آنها همچون دانه‌های ارزن هستند.

هوش مصنوعی: افراد خشمگین در تلاش برای آسیب رساندن به من، خودشان را نیز نابود می‌کنند. زیرا این افراد که بی‌احساس و خشک‌مزاج هستند، به بیراهه می‌روند و در این مسیر دچار آسیب می‌شوند.

هوش مصنوعی: فکر من همچون تیری تند و زبانم همچون شمشیری برنده است، زود و زنده از احساسات و تجربه‌های زندگی پر شده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که آن‌ها از صحبت کردن خاموش شوند، بی‌شک گویی که بر دیگ بزرگ نپخته‌ای قرار دارند.

هوش مصنوعی: دور از شما و ما! وقتی که حرف زدن شروع می‌شود، مانند زدن و له کردن مواد در هاون هستند.

هوش مصنوعی: ای سنایی! اگرچه اوضاع چنین است، پس شمشیر خود را بیرون بیاور! زیرا آنها آهن نیستند که مقاوم باشند، بلکه فقط زنگارهای آهنی هستند که به راحتی شکسته می‌شوند.

هوش مصنوعی: به نیازمندان کمک نکن و بر آن‌ها خرده نگیر، زیرا آن‌ها در مقایسه با تو بسیار ضعیف‌تر و شکننده‌تر هستند.

هوش مصنوعی: آرایشگر عروس وجود تو، این زیبا رویان که در این باغ سبز می‌بالند، بسیار پاک و نیکو هستند.

هوش مصنوعی: تو بهشت روحانیان هستی و آن‌ها چه کسانی هستند؟ آن‌ها افرادی هستند که در باغ گل پرورش می‌یابند.

هوش مصنوعی: تو به ساختن تخت بپرداز تا حکیمان از آن استفاده کنند و تو به بازی نرد مشغول شو تا شاعران بتوانند مهره‌های خود را بچینند.

هوش مصنوعی: به آرامی و با محبت موهایشان را بشکن، هرچند که در چهره و ظاهر قدرت و شکوه دارند، اما با ملایمت و فروتنی رفتار کن، حتی اگر به نظر می‌رسد که بزرگ و برجسته‌اند.

هوش مصنوعی: کره‌ای به مادرش گفت: «چون ما آب می‌نوشیم، صدای شیپور هم به گوش می‌رسد.»

هوش مصنوعی: مادر به کره گفت: «تو بی‌جهت صحبت نکن! بهتر است روی کار خودت تمرکز کنی، چون دیگران در حال تلاش و زحمت‌اند.»