هوش مصنوعی: ای مسافر، در این مسیر با عشق و محبت قدم بردار. فخرفروشی را کنار بگذار و به کارهای نیک و درست خود توجه کن.

هوش مصنوعی: اگر خوشبوئی مشک در دستان تو نیست، پس با تلاش و همت، خود را در دامن عطار بینداز و از او بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: هر کسی که زر و طلا را به خود می‌گیرد، او مانند دقیانوس است. اگر به دین و مذهب خود اهمیت می‌دهی، باید در غار چادر بزنید و در جستجوی حقیقت باشید.

هوش مصنوعی: دیو طراوت و نیرنگ پیشوای جنگ است و تو همانند سوزن، نقشه و تدبیر را در چشم این نیرنگ‌زن قرار داده‌ای.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه جان تو به خاطر خیانت دنیا بی‌صدا و بی‌حس شود، در این دنیای فریبنده، شعله‌ای از فقر و درویشی به وجود آور.

هوش مصنوعی: محلّی که در آن نشانه‌های عشق تو وجود دارد، آنجا جایی است که خاک را با سرمه مخلوط می‌کنم و بر دیوار آن بوسه می‌زنم.

هوش مصنوعی: اگر قرار است در مسیر وصال معشوقان فدای آن‌ها شوی، با دو چشمت اشک بریز و با دو چهره‌ات عشق و ایثار را نشان بده.

هوش مصنوعی: زمانی که در عرصه عشق وارد می‌شوی، همچون سوارکاری که در میدان رهبری می‌کند، خود را آماده کن. اما بدان که باید از سوارکاری به پیاده‌روی تبدیل شوی و شعله‌ی آتش را بر دوش بگذاری و تمام تجهیزات سوارکاری را کنار بگذاری.

هوش مصنوعی: بیهوده است که در دنیا و در حین هوشیاری به باده بیفتی، زیرا چنین فردی که فقر را بر خود دارد و در نهایت خود را به دنیای فانی محدود کرده، چه ارزش و فایده‌ای دارد.

هوش مصنوعی: در یک مکان پرآشوب و شلوغ، افرادی که شیفته زندگی هستند و در گوشه‌ای نشسته‌اند، زیر چادر پارچه‌ای که نامرتب و به هم ریخته است، در خانه‌ای پر از زحمت و اضطراب به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: پا در میدان عشق بگذار و با حرکات زیبا و دلنشین وارد شو. دیگر نگران نباش که آیا از مستی و هیجان به درستی پیروز می‌شوی یا نه. به رازهای عشق دست خواهی یافت.

هوش مصنوعی: روح و قلب خود را در قرارداد عشق به ثبت برسان. سپس به نام عشق، بر آن قلب مهری بگذار.

هوش مصنوعی: اگر در عشق و فقر خود صحبت کنی، مانند سنایی باید در این دنیا به شکل یک قلندر و نابغه رفتار کنی.