هوش مصنوعی: در این خراب شده و بی‌مقدار، هیچ‌کس جایی نمی‌گیرد. اگر هم کسی بیاید، باید دیوانه باشد، زیرا آدم عاقل چنین جایی را انتخاب نمی‌کند.

هوش مصنوعی: چرا از دل خود اشک نمی‌ریزی، که از این مخزن فقط همین یک میوه، که همان زندگی است، به دست می‌آید؟

هوش مصنوعی: دل من همیشه در تلاش است که آرزوهای دیگران را کنار بگذارد، اما نمی‌فهمم چرا هرگز از آرزوهای خودم فاصله نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: دل من آسوده نمی‌شود، در عجبم که چرا این کشتی، که نماد بدبختی است، به ساحل نرسیده و به سرانجام نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: سختی‌های جهان را باید در حدی تحمل کرد و مسافر نباید خود را زیاد به زحمت بیاندازد.

هوش مصنوعی: نادان‌ها به تقوای عالم دین در شهر می‌خندند، اما جای تعجب است که چرا افراد نادان خودشان از بی‌خودان درس عبرت نمی‌گیرند.

هوش مصنوعی: اگر اوضاع فعلی دنیا اینگونه است که من می‌بینم، پس هیچ‌کس بعد از من غیر از راه نادرست مسیر دیگری نخواهد داشت.