هوش مصنوعی: آن کسی که هر تار موی زلف تو را می‌بیند و به آن شگفت‌زده می‌شود، واقعاً خوشبخت است. و کسی که آرزوی دیدن چهره‌ات را در دل دارد، احساس شوق و عشق عمیقی را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: سایه‌ زلف تو فقط موجب آزار دل‌هاست و کسی جز غریبان نمی‌داند که پناه دادن به آن‌ها ثواب بزرگی دارد.

هوش مصنوعی: چرا از ما نمی‌پرسی که گناه‌مان چیست؟ تو مانند سوارکار ماهری هستی که همیشه آماده است و هیچ وقت پا از میدان به در نمی‌گذارد، همین‌طور که به راحتی به ضعیفان حمله می‌کنی.

هوش مصنوعی: دلم از بی‌رحمی‌های او و ظلم‌های فراوانش ناراحت نیست. تو خود بگو که ای ظالم، حتی ظلم هم روزی باید حساب و کتاب داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر اشک چشمان یک عاشق گواهی بر عشق او نباشد، پس بفرمایید چه کسی با محبت تشنه است که به آب علاقه‌مند شود؟

هوش مصنوعی: هزار پیام‌رسان از چشمان پر از التهاب تو به سوی تو می‌فرستم. از آه شب به یاد تو، تنها دمی بگو که روزی از من پاسخ خواهی داشت.

هوش مصنوعی: هر کس را که از باغ وصل تو گل خوشبختی را دیدم، در دامنم خواسته‌اش را گذاشتم، به جز (صامت) که از دوری تو، همیشگی چشمش پرآب و اشک دارد.