هوش مصنوعی: شنیده‌ام که اسکندر در زمان مرگش چه حسی داشت و چگونه به دنیای دیگر رفت.

هوش مصنوعی: او به همراهان خود وصیت کرد که وقتی جانم از گرفتاری‌های غم رها شد، آنها چه کاری باید انجام دهند.

هوش مصنوعی: من از تاج و تخت پادشاهی و مقام و منزلت بیزارم و زمانی که از آن کنار بروم، با کمال آرامش بر اسبی چوبین سوار می‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی که مرا در تابوت گذاشتید، غمگین و ناراحت بودم، به همین خاطر دستم را از تابوت بیرون نگذاشتم.

هوش مصنوعی: تنم را در هر جایی که می‌خواهید بگردانید و در میان مردم قرار دهید، مانند اینکه داخل یک تابوت یا سرداب هستم.

هوش مصنوعی: زمانی که کسی در زندگی ظاهر شد و مرا به اوج رساند، دیگر در وضعیت قبلی خود باقی نماندم.

هوش مصنوعی: به یقین بدانید که من در اینجا هستم و شما می‌توانید نزد من بیایید و در اعماق وجودم جا بگیرید.

هوش مصنوعی: سپس او بی‌اعتنا به فراوانی و کمی، از دنیا دل بر کند و به سمت زندگی پس از مرگ گام نهاد.

هوش مصنوعی: بر اساس دستور آن پادشاه عاقل، او را در تابوت قرار دادند و از آن محل بیرون بردند.

هوش مصنوعی: او را با صدای ناله و زاری ندیدیم، همه به نشانه عزا، شال مشکی به گردن انداخته‌اند.

هوش مصنوعی: در اطراف تابوت سکندر، جهانیان گرد آمدند و دور آن را پر کردند.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که از دانایان و عالمان، رازهای پنهان فاش نمی‌شود و این گوهر ارزشمند هم به راحتی در دسترس نیست.

هوش مصنوعی: به یک شهر رسیدند و در نهایت یکی از افراد دانا و زیرک نکته‌ای را متوجه شد.

هوش مصنوعی: در آن دیار، شکست او باعث شد که این گنج به روی آن مردم باز شود و آنها از زحمت و رنج آزاد شوند.

هوش مصنوعی: اسکندر می‌گوید که دستوری که صادر کرده‌ام، هدفش تنها تنبیه مردم است و چیز دیگری مد نظر نیست.

هوش مصنوعی: برای انجام کار خود، به یاد داشته باشید که می‌توانید به نوشته‌های خود نگاهی بیندازید تا از آنها بهره‌برداری کنید.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اسکندر، از آن سرزمین غنایمی را به دست می‌آورد و همچنین به صدای طبل و شیپورهای کاویانی اشاره می‌کند. این اشاره به تاریخ و فرهنگ آن زمان دارد و نشان‌دهنده‌ی قدرت و عظمت آن دوران است.

هوش مصنوعی: از آن سر و صدا و تجمع نیروها و از آن که صفوف دشمن را بشکنند و نابود کنند.

هوش مصنوعی: از آن طلا و نقره و گنجینه‌ها و از آن سنگ‌های قیمتی و ارزشمند.

هوش مصنوعی: وقتی که او از دنیا رفت و قدرتش به پایان رسید، دیگر چیزی از سلطنت به همراه نداشت.

هوش مصنوعی: زندگی در حالتی برای مردم به وجود آمد که وقتی من از دنیا می‌روم، هیچ چیز با خود نمی‌برم.

هوش مصنوعی: خوشا به حال آن مردان آزاد و بی‌نیاز که از این شراب هنوز مست نشده‌اند و خود را تسلیم نکرده‌اند.

هوش مصنوعی: آنها به سوی اوج و بلندی‌ها پرواز کردند و گام‌هایشان را بر سر عالم گذاشتند.

هوش مصنوعی: مانند افرادی خاموش و بی‌صدا، از دنیای فانی و ناپایدار به سوی سرزمین ابدیت و جاودانگی در حرکت هستند.