هوش مصنوعی: ای پروردگار بزرگ و بلندمرتبه، ستایش و شکر تو را می‌گویم، ای نقش آفرین بر تمام سطوح هستی.

هوش مصنوعی: ای آفریدگار، تو از هر نوع خلقت و ترکیب جدا هستی، وقتی درباره‌ی تو صحبت می‌شود، دل عالم نیز حیرت‌زده می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی به روش خود به جستجوی حقیقت و یاد تو پرداخته و به دنبال کشف رازهای توست.

هوش مصنوعی: پرندگان و فرشتگان همه در آسمان‌های بالا، چه در روز و چه در شب، به لطف و رحمت تو مشغول‌اند.

هوش مصنوعی: هر کس به شیوه و سبک خاص خود، در ستایش تو و زیبایی‌های تو صحبت می‌کند و آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: ای جان عالم و مقصود همه دعاها، همه‌ی رنگ‌ها و حال‌ها در برابر لطف و نیکی تو شرمنده‌اند، چه خوب باشیم و چه بد.

هوش مصنوعی: توصیف تو فراتر از اندازه و حد و مرز است و ذات تو از اشیاء و صور مادی و محسوس پاک و خالی است.

هوش مصنوعی: همه ارواح پاک و مقدس دور هم جمعند و تو در ستایش و بندگی‌ات به تنهایی در این میان حضوری پر از عزت و عظمت داری.

هوش مصنوعی: نقش خالق تو مانند نُه طاق زبرجد است، که پایه‌اش از تو شکل گرفته و صبح ازل تا شام جاودان از آن سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هیچ چیز در زندگی من به اندازه وجود تو اهمیت ندارد و از توست که زندگی و وجودم پابرجا و جاودانه است.

هوش مصنوعی: نرگس در چمن به خاطر عشق و زیبایی تو به خواب و حالتی خاص دچار شده است و بلبل در گلستان به خاطر نام تو آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: هر پرنده‌ای که در دلش زندگی وجود دارد، در دام تو گرفتار است و هر موجود زنده‌ای به پیام‌های تو توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: هر شخص گرسنه‌ای به لطف و بخشش تو امید دارد و انتظار کمک از تو دارد.

هوش مصنوعی: هر پادشاهی آرزوی بخشش و لطف تو را دارد، ولی نمی‌داند که دل خودخواه تو چه خواسته‌هایی دارد.

هوش مصنوعی: آیا در موفقیت، به سوی چه چیزی روی می‌آوری، از چه چیزی می‌کاهیدی و به چه چیزی نزدیک‌تر می‌شوی؟

هوش مصنوعی: اگرچه که از نظر و ملاقات دور هستیم، ولی وجودی که دارم نه به شکل و نه به مکان محدود نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند که ممکن است توصیف و بیانش دشوار باشد و نه در زمین و نه در زمان قابل مشاهده باشد.

هوش مصنوعی: به خدا قسم که هر ذره‌ای از وجودت در چشمانت مانند نوری درخشنده و در کالبدت همچون جانی زنده است.

هوش مصنوعی: تو از هر چیزی که می‌گویند به ما نزدیک‌تر هستی، ای گنج پنهان، زیرا تو از دو جهان پنهان هستی.

هوش مصنوعی: هر لحظه با چشمانت زیبایی خاصی را به نمایش می‌گذاری و اثار چهره‌ات را نمایان می‌سازی.

هوش مصنوعی: تو یگانه‌ای که هیچ کس نمی‌تواند مانند تو باشد، هیچ کس از کمالات تو آگاه نیست.

هوش مصنوعی: هیچ دستی به مقام و عظمت تو نرسیده است و نه بوده، نه خواهد بود و نه هست که بتواند تو را عطا کند.

هوش مصنوعی: تمام خلائق مانند مهمانانی هستند که در خانۀ تو، یعنی در سلطنت و پادشاهی‌ات، از نعمت‌های تو بهره‌مند می‌شوند و هیچ نقص و زوالی در آن نیفتاده است.

هوش مصنوعی: سخاوت، بخشندگی، گذشت و عفو، از ویژگی‌های توست، هرچند که این صفات در زیباییِ تو پنهان است.

هوش مصنوعی: ای گل خوشبو، هوای دلپذیری داری و ای لاله زیبا، چه شکوفایی و رشدی را تجربه کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ای کسی که در سرزمین فرمانروایی، صاحب قدرت و مقام هستی، بی‌نیاز از مشورت با شاه و بدون نیاز به تدبیر و صلاح‌دید وزیر.

هوش مصنوعی: بی‌توجهی و بی‌تجربگی، و بی‌حقه و فریبکاری در کار دبیری همراه با بی‌کمکی و یاری نکردن و مشورت و رفاقت نیست.

هوش مصنوعی: ای کسی که هیچ یاری و پناهی نداری و هیچ کمکی در کنارت نیست، تو که از نیش پشه‌ای بی‌مقدار آزار می‌کشی.

هوش مصنوعی: در روز قیامت و در دادرسی، حتی نمرود (پادشاه ظالم) نیز به حق خود خواهد رسید. به هر حال، او را نمی‌توان بدون شواهد و مدرک محاکمه کرد، زیرا او بی‌نظیر و بی‌همتاست.

هوش مصنوعی: ای موجودی که حضور تو در همه جا حس می‌شود، ولی من نمی‌دانم کجایی. تو در همه جا نیستی، اما در عین حال در همه جا حضور داری.

هوش مصنوعی: ای دوست، جز درگاه مهربانی تو جایی نیست و هیچ نفع و ضرری از پذیرش یا رد دیگران وجود ندارد.

هوش مصنوعی: با داشتن کرامت و لطف تو، ترسی از نافرمانی وجود ندارد؛ زیرا در سایه عدالتت، هیچ نشانی از اطاعت نخواهد بود.

هوش مصنوعی: به فردوسی امیدی داریم و از مستی و غفلت نمی‌ترسیم، هرچند که در درخت اطاعت، میوه‌ای دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ناامید شدن از تو هنر نیست، زیرا جز محبت تو، چیزی نمی‌تواند در برابر مشکلات و سختی‌ها محافظت کند.

هوش مصنوعی: در پنهانی که در وجود تو نهفته است، درمانی برای تمامی گناهان و اشتباهات من هستی.