سام میرزا صفوی » تذکرهٔ تحفهٔ سامی » صحیفهٔ دوم در ذکر سادات و علما » صحیفهٔ اول : در ذکر سادات رفیع الدرجات » ۷۲-امیر رضائی

<div class="n" id="bn1"><p>اصل او از سادات هزار جریب است اما در شهر سمنان به امر قضا اشتغال داشت این مطلع از اوست :</p></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن نقطه ای که نیست وجودش دهان توست</p></div>
<div class="m2"><p>موئی که هیچ عرض ندارد میان توست</p></div></div>

۷۳- میر مرسل

اصل او از سادات هزار جریب است اما در شهر سمنان به امر قضا اشتغال داشت این مطلع از اوست 
آن نقطه ای که نیست وجودش دهان توست
مویی که هیچ عرض ندارد میان توست

هوش مصنوعی: اصل شاعر از سادات هزار جریب است و در شهر سمنان به قضاوت مشغول بوده است. او با استفاده از یک مطلع زیبا به بیان وجود و ماهیت انسان پرداخته و می‌گوید که وجود انسانی در حقیقت بازتابی از خود اوست. او همچنین به ظرافت وجود اشاره کرده و می‌گوید که حتی موهایی که عرض ندارند، در حقیقت بخشی از وجود انسان هستند.

۷۱- امیر والهی استر آبادی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن نقطه ای که نیست وجودش دهان توست</p></div>
<div class="m2"><p>موئی که هیچ عرض ندارد میان توست</p></div></div>

آن نقطه ای که نیست وجودش دهان توست
مویی که هیچ عرض ندارد میان توست

۷۲-امیر رضائی

هوش مصنوعی: آبای او از سادات هزار جریب هستند، اما او در شهر سمنان به فعالیت قضایی مشغول بوده است.

اصل او از سادات هزار جریب است اما در شهر سمنان به امر قضا اشتغال داشت این مطلع از اوست :

هوش مصنوعی: نقطه‌ای که وجود ندارد، همان دهان توست و مویی که هیچ عرض و پهنایی ندارد، در درون تو قرار دارد.

آن نقطه ای که نیست وجودش دهان توست

موئی که هیچ عرض ندارد میان توست

۷۲-امیر رضائی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده