هوش مصنوعی: زمانه مانند گلی نیست که با خنده و شادی پر شود، بلکه به جای آن، دل را به خون جگر پر می‌کند و این غم و اندوه را به جان می‌نشاند.

هوش مصنوعی: زمانی که غنچه‌ای باز می‌شود و دل‌ها را به هم پیوند می‌زند، نباید آن لحظه‌ای که در کنار هم هستیم را از دست بدهیم و نباید بگذاریم که آن لحظات به سرعت بگذرند و ما را پراکنده کنند.

هوش مصنوعی: فرشته‌ای که مانند تاج یک مقام بزرگ است، وقتی از جای خود بیرون آمد، به استقبال آن مقام شتافت.

هوش مصنوعی: او از مکان خود تکان نخورد، اما چون بوسه‌اش را بر پا می‌زد، گویی از جای خود رفته است.

هوش مصنوعی: او با عشق و شوق، فرمانده‌اش را در آغوش گرفت و در حالی که مست بود، سیب نقره‌ای را در دستش نگه داشته بود.

هوش مصنوعی: لبان، مشک، شهد و شراب به هم رسیده‌اند و در این میان، او مشکین رنگ از شهد شیرین نوشید.

هوش مصنوعی: زیر درخت بید، من نگاه کردم و خورشید را دیدم که به خاطر غیرت‌اش، بدنش لرزان‌تر از درخت بید شده بود.

هوش مصنوعی: ملک پرسید: «ای سرو معروف، از کجا می‌آیی که با خوشحالی و سروری در حال حرکت هستی؟»