هوش مصنوعی: بهار با زیبایی‌اش مانند یک شعر دل‌انگیز، احساسات گل را بیدار کرد و آن را شاداب و زنده ساخت. گویی در این فصل، زر و زیبایی بر سر گل‌ها فرود آمده است.

هوش مصنوعی: صدها ناله از بلبل به گوش رسید و به خاطر اندوه و دردش، از لاله دود برخاسته است.

هوش مصنوعی: به ساقی گفتم که: «یک پیمانه شراب به من بده و بگذار که عقل و منطق را کنار بگذارم.»

هوش مصنوعی: به خودت یک جام به مستان بده و لحظه‌ای برای ما هم از دست خودت بگیر.

هوش مصنوعی: جان انسان نیاز به علتی ندارد، اما درمان علت وجود خود در مستی و شور و شوق نهفته است.

هوش مصنوعی: از مجسمه‌های زیبا و جذاب که لباس‌های نازکی به تن دارند بپرسید که آن تاجر حالش دیشب چه طور بود؟

هوش مصنوعی: غلامان او از مجلس مستی، یکباره او را گرفته و از آنجا دور کردند.

هوش مصنوعی: این زمان باعث خوشحالی و سرمستی است، اما در این حال، بدنش از درد و رنج رنج می‌کشد.

هوش مصنوعی: خواستن و دلجویی کردن از دیگران کار درستی است، چون طلب کمک و حمایت از غریبان عمل نیکو و پسندیده‌ای به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: باید در این باغ میوه‌هایش را با جام شراب برداشت و درد و غم را رهایی بخشید.

هوش مصنوعی: این اشخاص چنان از شادی پر شده‌اند که جایی برایشان در پوست خود باقی نمانده است، زیرا مانند گلی با ارزش در دل دوست خود treasured شده‌اند.

هوش مصنوعی: مرغ خوش صدا، به خاطر لطف و زیبایی‌ات، خوشحال باش و دل جمشید را با نغمه‌هایت شاد کن.

هوش مصنوعی: بگو چرا از ما فاصله گرفتی و ما را نادیده گرفتی، چرا از ما جدا شدی؟

هوش مصنوعی: اکنون از شربت خوشمزه چه احوالی داری، در حالی که دیشب بی‌خواب بودی؟

هوش مصنوعی: لحظه‌ای خواب و مستی را کنار بگذار و به مکانی برو که بیداران در آن هستند.

هوش مصنوعی: شکر را به کسی که حالتی بیمار دارد فرستاد و از شراب نیز به کسی که در حال مستی است عطا کرد.

هوش مصنوعی: فرشته‌ای در انتظار است و با ناله و آه، در راه منتظر ظهور امید و رحمت الهی نشسته است.

هوش مصنوعی: چشم‌ها مانند ابر بهاری از اشک پر شده و به آرامی اشک می‌ریزند، درست مانند بارانی که از آسمان می‌بارد و حالت ناراحتی و غم را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که لاله به خاطر انتظارش بر دل داغ می‌زند، آیا صبا بویی از آن باغ به همراه نمی‌آورد؟

هوش مصنوعی: شکر و عسل با هم ترکیب شده‌اند و این ترکیب به اندازه‌ای شیرین است که یک مزه شور و متفاوت را ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: ای شاه، بلند شو مانند ابر که در آنجا جواهرات را به دامن‌ها می‌پاشد.

هوش مصنوعی: برای بیان سخن، لازم است از عمق وجود خود بهره بگیریم و برخی از افکار و ایده‌های ارزشمند را با خود به همراه داشته باشیم.

هوش مصنوعی: نخبگان و افراد بااستعداد به همراه خود، با تلاش و کار و کوشش، پیشرفت‌های بزرگی را رقم زدند.

هوش مصنوعی: پادشاه گفت: هر مقدار که می‌خواهی، از کالاهای چین و جواهرات سلطنتی ببر.

هوش مصنوعی: با اشک‌های چشمانم مروارید می‌سازم و باید مراقب باشم که این کار را چگونه انجام دهم.

هوش مصنوعی: هر گوهری که ارزشمند و گرانبهاست، وقتی به گوش ما می‌رسد، با دقت و توجه خاصی آن را می‌شنویم و از دل خود بیرون می‌آوریم.

هوش مصنوعی: صدای خوش بلبل به‌سان کلام مطرب، روحی شاداب به طبیعت بخشیده است. ناهید نیز، در برابر خورشید، زیبایی‌اش را نمایان کرده و به جلوه‌گری پرداخته است.

هوش مصنوعی: وقتی جان شاه به دارالملک رسید، روح او به سوی بدنش بازگشت و به زندگی ادامه داد.

هوش مصنوعی: او با آرامی به سوی باغی بهشتی رفت و آنجا را مانند بهشت خوب و زیبا مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: جوانی مثل یک باغ گل است که در آن گل‌ها از آب زندگی سیراب می‌شوند.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و دلنشینی گلها اشاره شده است. گلها که بر چهره‌ی او زیبایی می‌بخشند، باعث می‌شوند که دیگران نیز بخندند و شاداب شوند. به عبارت دیگر، زیبایی او باعث شادابی و خنده گل‌ها شده و این حس سرزندگی هم به اطراف او سرایت کرده است.

هوش مصنوعی: تمام باغ‌ها تحت تأثیر زیبایی و نوشیدنی‌های ساقی هستند و به خاطر یک جرعه از او به حالت خراب و ویران درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: در زمین، چادری زیبا از پارچه سبز برپا شده است که در درون آن، خورشید درخشان و شش ستاره درخشان دیگر حضور دارند.

هوش مصنوعی: در اطراف خیمه، جان‌ها حلقه زده‌اند و در وسط آن زیبایی چون پری، روح را در خود جای داده است.

هوش مصنوعی: یک درخت بلند و خوش‌قواره با ظاهری زیبا و نرم‌چهره شبیه به گل، بر زمین آرمیده است.

هوش مصنوعی: آرزوهای نیکان دنیا را معشوقه با زبانی آرام ستایش کرد.

هوش مصنوعی: از می جامی که به آن دل‌ربا و زیبا اشاره می‌کند، به بهشت همون کوثر، شعله‌ای از آتش فرستاده شده است.

هوش مصنوعی: پادشاهی به یاد زیبایی لب‌هایش، با حالت بندگی از جایش برخاست و آب حیات نوشید.

هوش مصنوعی: او به دل می‌گفت که این سنگ قیمتی (لعل) چرا اینقدر زیباست، آیا به خاطر این است که شبیه شراب قرمز است یا به خاطر این است که انرژی و جان را منتقل می‌کند؟

هوش مصنوعی: در جایی که جمشید نشسته بود، ماهی زیبا در آسمان نمایان شده بود و او از شکافی نور خورشید را می‌دید.

هوش مصنوعی: آن خورشید که همیشه در حال افزایش است، از طریق نمای زیبایی‌های شاه، روشن و تابناک را مشاهده می‌کرد.

هوش مصنوعی: یک ملک مست و غافل، نگاهی به خیمه می‌انداخت و خیال می‌کرد که از خودش خبری ندارد.

هوش مصنوعی: او به زیبایی چهره محبوبش نگاه می‌کرد و از تماشای گل و باغ لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: دو نفر از دور به یکدیگر نگاه می‌کردند و با هم رابطه‌ای برقرار می‌کردند.

هوش مصنوعی: وقتی دل به عشق و محبت گرم می‌شود، سرزمین دل تمام حجاب‌ها را کنار می‌زند و زیبایی‌های خود را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: به خاطر سپاسگزاری، از تو می‌خواهم این شعر را با نوا و آوایی زیبا بخوانی و به این عمل ارزش بدهی.

هوش مصنوعی: طوطی با صدای شیرین و دلنوازش شروع به خواندن کرد و سخنان شیرینی از قول پادشاه بیان کرد.