سلمان ساوجیرباعی شمارهٔ ۸
درد آمد و گرد من ز هر سو بنشست
گه بر سرو چشم و گاه بر رو بنشست
چون دولت کار او به پایان برسید
آمد به ادب به هر دو زانو بنشست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ساوه‌سرا
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
درد آمد و گرد من ز هر سو بنشست
گه بر سرو چشم و گاه بر رو بنشست
هوش مصنوعی: درد به سراغم آمد و از هر طرف دور من نشسته است؛ گاهی بر سر چشمانم و گاهی بر صورتم نشسته است.
چون دولت کار او به پایان برسید
آمد به ادب به هر دو زانو بنشست
هوش مصنوعی: زمانی که کار او به اتمام رسید، با ادب و احترام به هر دو زانو نشست.
حاشیه ها
1391/05/10 02:08
مهرنوش
به نظرم مصرع دوم وزن مرتبی نداره... البته در اینترنت هم چیز دیگه‌ای پیدا نکردم
1392/02/30 09:04
علیرضا درانی
مصرع دوم سر و باید جدا باشند
گه بر سر و چشم و گاه بر رو بنشست
1392/04/12 15:07
مهدی
فکر میکنم در مصرع دوم وجود واو بین چشم و گاه اضافه است و با فرض قرار دادن یک "،" بجای واو با لحظه ای مکث خوانده شود
همچنین در مصراع چهارم این توقف کوتاه بعد از ادب نیز صورت بگیرد.
البته این صرفا نظر شخصی ام هست و هیچ دلیلی برای سندیت قرار دادن آن ندارم