سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با مهر رخ تو بیش از این تابم نیست</p></div>
<div class="m2"><p>وز دست خیالت هم شب خوابم نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از دیده به جای اشک از آن می‌ریزم</p></div>
<div class="m2"><p>من خون جگر که در جگر آبم نیست</p></div></div>

کلیات سلمان ساوجی به تصحیح دکتر عباسعلی وفایی - سلمان ساوجی - تصویر ۱۲۵

دیوان سلمان ساوجی با مقدمه و تصحیح استاد ابوالقاسم حالت - سلمان ساوجی - تصویر ۴۶۶

رباعی شمارهٔ ۳۸

با مهر رخ تو بیش از این تابم نیست
وز دست خیالت هم شب خوابم نیست
از دیده به جای اشک از آن می ریزم
من خون جگر که در جگر آبم نیست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از شدت عشق و درد ناشی از آن می‌گوید. او می‌نویسد که دیگر نتوانست تاب تحمل عشق را داشته باشد و حتی خوابش نیز تحت تأثیر خیال معشوقش قرار گرفته است. او اشاره می‌کند که به جای اشک، از دلش خون می‌ریزد و نشان می‌دهد که این عشق برایش زجرآور و جانکاه است.

رباعی شمارهٔ ۳۶

رباعی شمارهٔ ۳۷

هوش مصنوعی: دیگر طاقت دیدن زیبایی چهره‌ات را ندارم و حتی از فکر تو هم شب‌ها نمی‌توانم بخوابم.

با مهر رخ تو بیش از این تابم نیست

وز دست خیالت هم شب خوابم نیست

هوش مصنوعی: من به جای اشک از چشمانم خون می‌ریزم، زیرا در دلِ من دیگر آبی برای ریختن وجود ندارد.

از دیده به جای اشک از آن می‌ریزم

من خون جگر که در جگر آبم نیست

رباعی شمارهٔ ۳۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها