سلمان ساوجی » دیوان اشعار » قطعات » قطعه شمارهٔ ۳۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>وزیرا جهان قحبه بی وفاست </p></div>
<div class="m2"><p>تو را زین چنین قحبه‌ای ننگ نیست </p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>برون زین فراخی دگر را بخواه </p></div>
<div class="m2"><p>خدای جهان را جهان تنگ نیست </p></div></div>

قطعه شمارهٔ ۳۸

وزیرا جهان قحبه بی وفاست 
تو را زین چنین قحبه ای ننگ نیست 
برون زین فراخی دگر را بخواه 
خدای جهان را جهان تنگ نیست

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به بی‌وفایی وزیرا اشاره می‌کند و از این که او به چنین افرادی وابسته است، ابایی ندارد. او همچنین تأکید می‌کند که باید برای خود درخواست بیشتری داشته باشد و به جهانی بزرگ‌تر از این فکر کند، چرا که خداوند به هیچ چیزی محدودیت ندارد.

قطعه شمارهٔ ۳۶

قطعه شمارهٔ ۳۷

هوش مصنوعی: این مطلب به این اشاره دارد که برخی از مقام‌ها و قدرت‌ها بسیار بی‌وفا و ناپایدار هستند. پس از آن می‌گوید که از چنین بی‌وفایی نباید خجالت کشید، بلکه باید به آن به عنوان یک واقعیت تلخ نگاه کرد.

وزیرا جهان قحبه بی وفاست 

تو را زین چنین قحبه‌ای ننگ نیست 

هوش مصنوعی: از این فضایی که در آن قرار داری، بالاتر و گسترده‌تر را طلب کن. خداوندی که بر جهان فرمانروایی می‌کند، محدودیت‌های این دنیا را نمی‌شناسد.

برون زین فراخی دگر را بخواه 

خدای جهان را جهان تنگ نیست 

قطعه شمارهٔ ۳۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده