هوش مصنوعی: ای عشق من! به مکان تو که خانه خداست، سلام می‌فرستم. عاشقان تو در حقیقت در خانه تو قرار دارند و جایگاه آنان در کعبه عشق توست.

زاد‌: توشهٔ راه‌، ره‌توشه‌.

هوش مصنوعی: سالکان راه عشق تو جان خود را فدای تو کرده‌اند و در آن بیابان خطرناک، که بی‌رحمی و خونریزی در آن موج می‌زند، با شجاعت قدم برداشته‌اند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در درخت سدره نشسته است، در حالی که در فضای آرام حرم حمام می‌کند، دانه‌ای از هوا برای تو که خال داری به دام آورده است.

هوش مصنوعی: حسرت نوشیدن آب زمزم و روییدن به خاک درگاه تو، جان ما را به شدت آزرده کرده، مانند جامی که همواره پر است و ناپایدار.

هوش مصنوعی: آب خضر که نماد حیات و زندگی است، در کنار لبان تو بی‌فایده و مضر به نظر می‌رسد. همچنین، بدون وجود تو و زیبایی‌هایت، اینجا همانند مکانی حرام و ناپسند به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در کنار خانه‌ی کعبه، اشک‌های من که مانند باران می‌ریزد، همچون آب‌باران از ناودان به زمین می‌افتد و تا غروب ادامه دارد.

هوش مصنوعی: اگر سنگی به خاطر دل‌تنگی از جا کنده شود، دل چه حالتی خواهد داشت؟ چونکه سنگ هم به خاطر محبت تو می‌تواند سر پا بماند.

بنامیزد‌‌ را برای دور کردن چشم بد گویند (گفته شده که مخفف ‌«به‌نام ایزد‌» است‌)

هوش مصنوعی: به جز از موهای سیاه تو، هیچ چیز دیگری را نمی‌توان به عنوان زیبایی تو در نظر گرفت؛ زیرا تفاوتی میان زیبایی تو و زیبایی خورشید وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر جا که زیبایی تو به من اشاره کند، من به شوق و طوع پاسخ می‌دهم و خود را در خدمت تو می‌دانم، مانند غلامی که به خواسته‌ی مولایش لبیک می‌گوید.

هوش مصنوعی: تو همچون آفتاب هستی و دل‌های کوچک و بی‌اهمیت در اطراف تو به دور می‌چرخند، به طوری که هیچ‌یک از آن‌ها حتی یک لحظه هم آرام و قرار ندارند.

بادام‌: بشوم.

هوش مصنوعی: ای حاجی، تو در جستجوی هدف خود خسته شده‌ای، خوشا به حال آنها که با یک گام به خواسته‌های خود رسیدند و از آن بهره‌مند شدند.

هوش مصنوعی: چه سودی دارد که این همه راه‌ها را بگردی؟ من به تو گفته‌ام که فاصلهٔ تو تا هدف واقعی‌ات تنها دو قدم است.

هوش مصنوعی: کسی می‌تواند به سعادت و خوشبختی دست پیدا کند که با نیت پاک و صداقت، خواسته‌ها و نیازهای انسان‌ها را مورد توجه قرار دهد و برای رسیدن به هدف‌های خود تلاش کند.

هوش مصنوعی: صورت محبت خدا نشان‌دهنده خواسته‌هاست. اویس، سایه حق، نماد پیروزی و حمایت از اسلام است.

هوش مصنوعی: درخشش پیروزی از پرچم او ساطع می‌شود مانند ستاره‌ها که از تاریکی موی سیاه شب نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: نظر او این است که کسی که به یک پیر با دانایی آموزش می‌دهد، به نوعی برتری دارد. و اندیشه او این است که کسی که می‌تواند سرنوشت را به آگاهی دیگران برساند، جایگاه خاصی دارد.

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که از ظواهر و نشانه‌های حال حاضر، می‌توان به چشم‌اندازها و وضعیت‌های آینده پی برد. همچنین اشاره دارد که از آغاز یک روند یا رویداد، می‌توان به نتایج و پایان آن پی‌برد. به عبارت دیگر، شواهد امروز ممکن است چراغی برای روشن کردن مسیر فردا باشند.

هوش مصنوعی: خیال تیغهٔ تو، باعث دوری بداندیشان از فرزندان و گریختن جنین از رحم‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر تصویر تو بر چهره ماه بیفتد، می‌توانی برای جلب توجه مهر، از نور چهره ماه کمک بگیری.

هوش مصنوعی: شرم و حیا و رأی تو چهره‌ام را می‌آراید، همان‌طور که دل من با تیر عشق تو جراحت می‌یابد و به حالتی ناتوان و رنجور در می‌آید.

هوش مصنوعی: از شراب ساغر عشق تو، حبابی به وجود آمده، ناهید، و از گرمای خشم تو، شعله‌ای روشن شده، بهرام.

هوش مصنوعی: نگاه بی‌آلایش تو در عالم نامرئی، چیزهایی را می‌بیند که اسکندر و جم در آینهٔ جام مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و قدرتی که در نگاه کبک وجود دارد اشاره می‌کند و آن را با رفتار شاهین مقایسه می‌کند. همچنین، به آرامش و قوت شیر در دوره‌ای که در آن زندگی می‌کند اشاره دارد. در واقع، شاعر می‌خواهد بگوید که در دنیای تو، ویژگی‌هایی نظیر زیبایی و قدرت به طور همزمان وجود دارند و نشان‌دهنده شکوه و عظمت زمانه است.

هوش مصنوعی: هر روز خورشید با عزم و اراده به دور تو می‌چرخد و در حقیقت، صبحی که در آن قرار داریم، مانند احرامی از چادر خوشبو و معطر است.

هوش مصنوعی: اگر کوه ناگهان از شدت خشم تو به جوش آید، عطر گرانبهای آن به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: آب به خاطر خشم تو در زنجیر است و کوه به خاطر بی‌تابی تو می‌لرزد.

هوش مصنوعی: ابر به خاطر حیا از دریا تقاضای آب می‌کند و می‌گوید چون من هم نیازمند دارم، از لطف و کرامت شما می‌خواهم.

هوش مصنوعی: کمترین نماینده تو در جایگاه قضاوت، می‌تواند با قلم خود قوانین آسمانی را تغییر دهد.

هوش مصنوعی: در گوشه‌های حریم مقدس، شخصیت تو به جلال طاووس فرشتگان در حمایت و پشتیبانی مانند یک حمام می‌درخشد.

هوش مصنوعی: تیغ دشمنی به قدری تشنه است که مانند زبانی که از دهان بیرون آمده، به خون روان شده است.

هوش مصنوعی: انسان در تلاش است تا با عشق و اشتیاق خود، به مقام و منزلتی نائل شود که دیگران او را با شکوه و عظمت بشناسند. این تلاش و کوشش گاه به قیمت رنج و سختی است، اما او می‌خواهد به جایی برسد که بتواند نامی بزرگ و ماندگار برای خود بر جای گذارد.

هوش مصنوعی: اگر قلمم در ستایش تو آغاز به نوشتن کند، طبیعت من توشه‌ای از زیبایی‌های تو به همراه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: زمانی که فصل خزان فرا می‌رسد و ابرهای تیره بر درختان سایه می‌اندازند، وقت آن است که کودکان چمن به سراغ خوراک و دیگری چیزها بروند.

هوش مصنوعی: مهرگان، روز خوشی و سروری است و این عید خوب و مبارک تو، ای بزرگوار، از زیبایی‌های تو و زمان‌های خوب و روزهای خوشی که داری، منشا می‌گیرد!

هوش مصنوعی: شبی که تو به نیک‌خواهی و شایستگی دعوت می‌شوی، صبحش روزی بد برای آنهایی است که به بداندیشی مشغول‌اند.